Адамның ең жақсысы
Үш нәрсеге шоқынар,
Мақтаны, асы нәпсісі-
Шоқынғаны осылар
Байтасов Т.К. жеке блогы
Адамның ең жақсысы
Үш нәрсеге шоқынар,
Мақтаны, асы нәпсісі-
Шоқынғаны осылар
Жасымнан жетік білдім түрік тілін,
Сол тілге аударылған барлық білім.
Ерінбей еңбек етім, еңбек жанды,
Жарқырап қараңғыда туып күнім.
Мұны оқып ұландар,
Үмбетей жырын тыңдаңдар!
Байқап оқып әрбірін,
Ақылға салып бар сырын,
Не деп отыр, көр түрін.
Абылайдың алдында,
Салып отыр, көрдің бе,
Басына көшкен тағдырын,
Сыртын ұқпа мұны аңғар!
Өлең айт, дарып өрге өрлегендей,
Сезімді қозғап, тәтті ой кернегендей.
Жанды сөз бойды ерітіп, маужыратып,
Әлдилеп жыр бесікті тербегендей.
Жасыңда араластың малтымаға,
Қызығып есер елдің салтына да!
Би, болыс, епті жігіт аталам деп,
Көп түстің ерегіскен талқыға да!
Мен қорқамын, қорқамын,
Қорыққанымнан жортамын.
Ашу менен ызаға,
Толы емеспін ортамын.
Ей, көп халық, көп халық,
Көп те болсаң, шөп халық.
Партияшылды құтыртпа
Мен сендікпін деп халық.
Кәрілік-шал деген бір ат қылғандай,
Айнадай ақылыңды тат қылғандай.
Жеңілді ауыр, алысты жақын қылып,
Бір туысқан жақынды жат қылғандай.
Талап деген жүйрік тұлпар сынды,
Бабын таппай мінгенді қылар жынды.
Тауға ұра ма басыңды, тасқа ұра ма,
Ал енді оған кісі қайтып мінді.
