Ескі көңіл және жан  

Бөлім: Ата дәстүрі өлеңдері №7 38

Көңілді күй бұзылған,

Ұнатпай сөзді алды да.

Өмірдің сырын алдырған,

Қайтсам деп артқа тағы да.

Жата жерлік жан қосылмай,

Дос іздеген жалтақтап.

Жақынын тауып туысын –ай,

Қуанды жан асқақтап.

Өзгені тән жыр қылар,

Жан құштарын не қылар?

Нәпсінің ойлап қайғысын,

Сынаққа ескі ұмтылар.

Қу ағаш текке қонақтап,

Жаны жүр құстай жалтақтап.

Көк қанат құс аяулы,

Бейішті іздер ес сақтап.

Өмірсіз жанның ісіне,

Көңілді ескі күйіне,

Жан қарайды бүгінде,

Тағдырға ескі өкіне.

(қыркүйек 2014 жыл)

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *