«Жұмақ әйел затының табан астында» деп дана аталарымыз өсиеттеп кеткен. Бұл мақал біздің ата салт-дәстүріміздің әйел теңдігін сақтау мен, құрметеудің көрнісі мен жалауы десекте болады. Сондықтан гүлді жұлмауға, гүл өскен жерді себепсіз басып ластамауға тиым салып отырған. Гүл ұжмақтың белгісі –деп түсінген аталрымыз. Қыз баланы да гүлге теңеп өлең жырдың арқауы қылған.

«Олар Қиямет мезгілінің өздеріне кенеттен келуін ғана күте ме? Расында оның белгілері келді ғой. Қиямет келіп болғанда, үгіт алулары неге жарайды?»(Мұхаммед-18) Енді қияметтің басты белгісі қандай? «Сол күні тақуалардан басқа достар, бір-біріне дұшпан болады»(43-67) Тек дінді толық меңгерген сабырлы тура жолдағылардан басқа туысқан, дос елдер арсында алла ауыздық болады.