Тоқал алу үшін бәйбішенің ұлықсаты керек деген шайтанның әрекеті. Әйелдер өз еркімен бәйбішелікке келісетін болса, онда қанында шайтаны тазарған, жеті жанды ұжданы болғаны. Мұндай әйелді қазіргі таңда кездестіру де өте қиын, мүмкін де емес. Сондықтан бұл тұқымды сақтау, текті нығайтудың, қатынының жандық, қан тектік кемісін толтырудың амалын еркектердің өзі қолға алып аруақтың жәрдемімен атқарса ғана нәтижелі болады.

       Адамзаттың ең бірінші парызы, құлшылығы өмірге ұрпақ әкелу мен адамдық болмысын жер бетінде бекітіп жан өнімін көбейту, өсіру болып; осы бір ғана парызға бүкіл біздердің дініміз де, құдай алдындағы парызымыз, мұсылмандық қарызымыз тіршіліктегі бағымыз да, жерлік несібеміз де, мақтан  дәреже-атағымыз да байланып түрғаны да хақ. Қандай дана ғұлама болғанымен жер бетінде өзінің тұқымын ұрығының белгісін қалдыра алмаса, онда ол адам болып өмір сүргенге жатпайды да құдайдың бұл ең үлкен сынағы деп түсінген жөн. Сондықтан адамзаттың асылы болған Мұхаммед пайғамабарымыз да жер бетінде адам болып өмір сүріп, қатын алып, артында ұрпақ қалдырғаны да бұл бір үлкен белгі. Ал ұлды, қызды болу құдайдың еркінен болып, кімді қандай дәрежеде жер бетіндегі ұлдан рухани белгіні, қыздан жандық  белгі тамыр ағашын өркендетуді  құдайымыз қаласа, онда да біздің ақылымыздан тыс сыр жатқаны хақ.

Түс жайлы

       Адам өмірінің едәуір бөлігі ұйқымен өтетіні белгілі. Күні бойғы қауырт жұмыстан шаршап келіп, тынығайын деп көсіліп жатып көз ілген сәтіңізді немістер «Тәтті ұйқы — тамақтан кем емес» деп суреттесе, күрдтеріңіз «Ұйқы – қорғасыннан ауыр, қанттан тәтті» деп сипаттайды.

Имран ибн Хұсейін  әңгімелеуде:
«Басқа сахабаларға қарағанда Пайғамбарымыз  маған бөлекше ілтипатпен қарайтын. Бір күні маған: «Әй, Имран, саған ерекше құрметпен қарайтынымды білесің, менімен бірге қызым Фатиманың қалын сұрап үйіне кіріп шығуға қалай қарайсың?» – деді. Мен бұған қуанып: «О не дегеніңіз?! Сіздің жолыңызға жаным пида», –дедім. Екеуміз іле орнымыздан тұрдық.

Пайғамбарымыз  кейде жұрт ұйқыға кетті-ау дегенде, Қағбаға барып намаз оқитын, дұға ететін. Қағбаның Хаттабұлы Омар  үшін де орны бөлек еді. Ол да кейде кешке қарай Қағбаға келіп пұттарын сүртіп, олармен «тілдесетін».

Кағб ибн Ужра  әңгімелеуде:
«Бір күні Аллаһ елшісі мінберге бір саты жоғары көтерілгенде «Әмин» деді. Екінші басқанда тағы да «Әмин» деді. Үшіншіде тағы айтты. Мінберден түскеннен кейін:

Бір күні ірі табиғин ғалымы Хасан Басриге бір адам келіп, қызының соқыр болып қалғанын айтады.
– Әй, имам, менің қызым күні-түні Құдайды ойлап көп жылайды. Тіпті қос жанары суалып кетті.

Мұхаммед ибн Мүнкәдир хадис имамдарына барып біліміне жүгінетін, өз ғасырымен қоса кейінгі ғасырларға да аты аңыз боп жеткен ғалым кісі еді. Алладан қорқатыны соншалық – үнемі жылайтын. Бала кезінен оның осындай тақуа екенін білетін анасы:

Сахабаларымен отырған Мұхаммед пайғамбарымыз  бірде қиямет жайлы сөз қозғады. Толассыз айтылған әңгіменің бір ұшығы адамның бұл дүниеде жасаған амалдарына барып тірелді.