«Сағынбайсыз!
Дегенмен жазасыз жыр. Жыламайсыз!
Алайда айтасыз сыр.
Сүймейсиз ғой, сүймейсіз бірақ неге?
Ғашык жандай кейiпте боласыз құр
Тыныш түнде хат неге жазылады?
Жүрегiңiз iздейдi қазынаны
Бар нарсенi жок етiп көрсетуде.Кешiрiнiз!
Күнә болып табылад»
*** ***
Неге сағынбасқа?
Жастық шақты.
Неге жыламасқа?
Қыздармыз болса тағы.
Айтамын сыр,
Тек ішіңмен біл!
Ендігі сыр,
Ақиреттен нұр.
Неге жарды сүймеске?
От боп жанып күймеске?
Көре алдың ба?
Мендегі нұр қазынамды?
Ал, айта бер базынаңды.
Уақытым аз, үлгерсең ал
Текті болар, ұрпағы бар.
Сенде жүрек, менде қалам
Нәсіл болып жазылғанды.
**** ***
