Байтасов Т.К. жеке блогы

Даналар көп қазақта кітап көрген,

Сөз тағлымын, астарын жетік білген.

Құранда бұл сырдың да аяты бар,

Алланың бір-бір жібіне жабыс деген.

Ынтаңның сен іздеген, бәрі де тұр «менікінде»,

Құштарлық, мал, дүние қызықтың бәрін күнде.

Оқыдым талай ғұламасын қазағымның,

Философ, ақын, сөздерін даналығын.

Қазақта философия, дейді жетілмеген,

Шет жұртың меңгер, дейді саналығын.

Жаратқан барлық нәрсе қозғалысты,

Жұбын, парын серік қылған қолғабысты.

Құранның бұл басты негізгі есебі еді,

Есепсіз есек деген, түсінбеген жаралысты.

Білімді әйелдер көп қазағымда,

Меңгерген әлем елінің түрлі салтын.

Ерлерде көп ілімді білген қазағымда,

Ұстанған арап елінің діндік салтын.

Оқыдым нәзік жырын ұрпақ көрген,

Ұл туып, тәрбиесін жетік білген.

Ғашықпын, деп ұлына жыр жазыпты,

Еркек жоқ, деп, оған енді тең келетін.

Қыз жүректің болатын гүлі рас,

Гүлдің де, гүл болуы тағы талас.

Еркеке берген Құдай бағбандықты,

Қай еркек меңгерді бұл мамандықты?

Атамнан менің ауыл түгел жасқанады.

Ал, атамды үйдегі әжем басқарды.

Ауылдың саясатын шалдар жасап,

Тұрушы еді, оны әжелер түгел қолдап.

Заң керек, жоспар керек, билік керек,

Биліксіз халық қалай өмір сүрмек?

Халық, ел көбейетін өңшең нөл ғой,

Еденица, бірліксіз болар дүрмек.

Қазіргі заман, бөлек бұрынғыдан,

Ер мен әйел теңдігі, деген заман.

Әйел- жан, еркек- рух теңдік емес,

Ал, білім бұл теңдікке кепіл емес.