Кіммін мен деп, өз ойыңды салмақтап,

Сұрақ қойып өз арыңды тергедің,

Енді міне кезек келді шәкіртерің бізге де,

Сұрағыңа жауап берер кім болдың?

Мақтанарлық із қалдырдың артыңда,

Өрмелеп шығып қазақтың биік көгіне,

Ақ ұл болдың, аға болдың, мың болдың

Ұрпаққа үлгі, жарларыңа күн болдың.

Ұран салып, аруақ атап қазаққа,

Құлашты да өзге елге сермедің.

Желбіретіп Айша ананың туын ап,

Ақ жолыңның бесігін қазақ тербедің.

«Бір анадан ала туар құла туар» дегенің,

Жүзден, жүйрік, мыңнан тұлпар шығатын

Үмітімді ақтар құлгер бар,-деп сенгенің

Пендешілік қалар ма пенделерден қашанда,

 Болмады бекер уайымды да жегеннің.

Пендешілікпен  ел билеген басшылар,

«Маркетшіл» атап, не ішіп не жемедің?

Теріс оқып аят, хадис дінші аталаған жақсылар.

Болған  қарсы хикметіне жүректердің ашылар

Тура жолды, Масһаб атап хикметі жоқ ашылар

Соқты сағат,  жолдарымен кітабы да ашылар.

Қияметің мезгілі боп, сын таразы тартылар,

+   +  +   +   +

Тылсымнан болып тойы да,

Шапырашты  бас болып,

Қолдау беріп ел ісін,

Көтерді қазақ намысын.

Ақ бастау атты бұлағы,

Ордалар жанған шырағы.

Халықтың ашып санасын,

Болғаны хақтың керемет.

Ақ ұлдың ашқан мөрімен,

Жаннаттың тура төрінен.

Жауды да  қазақ жеріне,

Көркем сөзбен ақ бата,

Елдің жерін көгертті.

Көтеріліп бастары,

Аруақтарда шатанды.

Айымыз туып оңынан,

Жұлдызы келді солынан.

Ата жолмен басталып,

Исі қазақ елімінің,

Арайлап атты ақ таңы.

Ұлттың болып мақтаны,

Орындадың Ақ ұл міндетті.

Ізіңе ерген шәкірт боп,

Ақ бата алып тылсымнан,

Таңбалар алып  киеден,

Күмістен болып босағаң,

Хикметіне Алла көз жетті.

Бесіктерде тербелген,

Сый болған таза киеден,

Талай ұл мен қыздар да

Бүгінгі таңда ер жетті.

Сапқа да тұрып ендігі,

Ата жолын ақтығын,

Құдайдың берген хақтығын,

Көре алмаған күншілдің,

Дәстүрін сатқан діншілдің

Зұлымдығын ғалымның,

Ел билеген наданның,

Дін билеген қараңның,

Дінді заңмен бөлектеп,

Жол көрмеген пасықтың,

Заң шығарған жасықтың

Бетеріне басып айыбын,

Көрсетіп дінін зайырын

Дәледейтін күн жетті!

(Ақпан 2013 жыл)

><�L/>`��D�ass=MsoNoSpacing>Өзіңе ерген

жолбарыс.

Келері қайтып,

Берерін айтып,

Ерітсе жүрек

тастарын.

Болады тойың,

Ер жетті ойың,

Қалдырған артта

қолқабыс.

<�las�h�cing>Отыз бір саны болған Лұқман хакім

Махаббаты  ата-анаға адамзаттың,

Дәстүрі, салты болған біз қазақтың

Ғұрпы болған ұлттыңа жасау тағзым.

Үкімі бұзылмас заңдылық, жаратылыс,

Жұбымен,пары болған бар нәрсенің,

Масһабта ұмыт болған мұндай жұмыс.

Сондықтан «Мен» аталған махаббатты,

Рухпеннен жатастырған тәпсір бұрыс.

Аталған бақшасы боп бәйшешектің,

Ғашық болдып жұптасасың некеленіп.

Жүктеліп рухынан алып егіп егін,

Алты дәмің ауыздағы өскен өнім,

Жақсылықты пар қылдың еселеніп.

Құлшылықтың бұл сырын иман деген,

Көркем сөз боп тамырлап қабірлерден,

Көкке жетіп жемісі  жарық берген.

Жұлдыз болып тұрған сол махаббатың,

Жаратқанның қол жаны жапырақтың,

Аруағынан ол адамзаттың жүрек деген!