Еректік қасиет жоғалды,

Ойламай ар -ұят иманды.

Қатынды салып алдына,

Министрге қақпан құрғанды.

Дүние мен байлық алмағы,

Билікке талас арманы.

Таласқан сүйекке итердей,

Қаншықтық салт қорғаны.

Арсыздық кімде болғаны,

Дәстүрін ата бұзғаны.

Болмаған іспен зинаны,

Жаңғыртты сөзбен күнәні.

Аруақтан келген батаны,

Жапты де Раббың жаланы.

Құдайдан болар жауабы,

Азаппен бірге ажалы.

Сақтансаң қорғап аруағы,

Пенденің аман қалмағы.

Өзінен хабар алмаған,

Мастықтың түскен азабы.

Ұят деп тоқтау салмады,

Құзғындай қанға тоймағы.

Тағдырын талай қауымның,

Тәлкеке құмар салмағы.

Қатынды қылып құрбаны,

Еркектен намыс жоғалды.

Қоштаған көп арсыздар,

Қазақтың шықты тажалы.

Еркектің бұлар азғаны,

Көгілдір қанды болғаны.

Аруақтар айты лағнетін,

Хақиқат тегі солмағы!

Тарихта болсын қалғаны,

Болашақ ұрпақ мазағы.

Тұңғышбай, Болат бастаған,

Өмірлер қоштау салғаны…

Білімді қазақ сығаны,

Мазаққа алдың Құдайды.

Атаның жолы ар ісін,

Тастағанды аруақ атады!

(Қазан 2016 жыл)

***  ****