«Аталы сөзге арсыз ғана тоқтамас» деген аталарымыздың сұхбат, пікір алмасу дәстүрі дін салтымыз еді. Ендігі қазақтағы 40-қа толып есі, ар сауыты толық қалыптаспаған жастарымыз түгіл, белгілі ақын, жазушы, білімді қауым өкілдерінің ішінде  ғаламтор арқылы пікір таласқа түсумен, бұл да бір дін салтымызға келген бір қиямет шығар деген ойға келдім. Және мұндай бір жақты көзқарасты қалыптастырушылар, ұлтық дәстүрге қарсы болушылар, көптеген сайттарда отырған модераторлар десек мүкін қате болып, босқа күнәлаудан аулақ, сайт басқарушы баспасөз мамандарының ұлт жандылығының мүлде жоқтығын да байқауға болады. Ұлтжандылық пен ұлтшылдықтың мағынасы мүлде бөлек.  Қазіргі білімді, сауаты дінді де меңгеруге талпынып жатқан жастардың осындай ұлтжандылық қабілеті мүлде әлсіз болғандықтан, ендігі ұлтшылдығымыз жартылай арап, жартылай европа болып жылыжайда топырақсыз өсірген өсімдіктер жемісі сияқты, жер емшегін ембей тілі азуымен бірге аталы сөзді арым деп білетін шал емшегінің дәмін білмейтін жат бауыр, менмен, тәккәпар үлкеннің алдын кесіп сөйлеп, аруағынан ажырап 40-тан кейінгі немесе мүшел жастарында қайға қасіретің жабысып, көбінің рухани өмірі үлкен сынақпен ұрпақтарының тамыры әлсіз, ділі жетілмеген қоғамды қалыптастыруға мемлектіміздің діл, тіл, философия, психология, дін телогиясы сияқты негізгі руханият білім ошақтарының ғалымдары елімізге келген тажалдардың өзі десек қате емес.

   Енді бұл салада 8-кітап жазып, халық арасына таратып, Құдайға шүкір қазақтың ұлтжанды азаматтары қай салда да аз болса да бар екеніне көзіміз де жетіп, қазақ рухының осы келген елдік тағдыр сынағынан түбі жеңіп, қазақ аруағының әлемде мерейі де тасып, жеңіске де жететін күн де болар! Сондықтан ұятсыз, арсыз салтымен (Жалаң бас, жалаңаш, өзге елдің салтымен) білімді меңгеріп, ілімнен қол үзген, ал ілімді  аталып бес парызбен «намазхан», «қажы» дінші аталып, рухани өліп тірілмеген, ескі рухын тастай алмай жүрген, жаны ұйықтап қалғандарға мүмкін санасына бір сәуле болса еңбегіміз еш, тұзымыз сор болмас!

Масһаб білімнің тажалдық белгілері. «Есепті білмеген есек» және Құранның, киелі кітаптардың біз білмейтін де құпия есептік жүйеге құрылғанын; «..Сақ болыңдар, билік оған тән. Әрі Ол есепшілердің ең жүйрігі.» (6-62) Деген ескертуімен және жаратылыстың барлық негізін де, қозғалыс себебін де жұп, парымен жаратым, деген ілімнің басты шарты масһаб білімде мүлде қаперге де алынбайды. Бұл негізгі сан білімі, діни сауатсыздықты (тексіздікті) туындатқан Масһаб білімнің өтірікші, тажал ғалымдарды тәрбиелеуге басты құралы болып шығады Осы пәтуадан енді жаратылыстың негізгі сыры да масһаб ғалымдарының назарынан тыс қалумен; Жол дегенміз көктегі Мұхаммед пайғамбарымыз көтерілген жеті жол (жұлдыз, планеталар), жер асты жеті қабаты және аралық жеті себептік қозғалыстық егелерінің де себепшісі, «уақыт» атты ірі тәңірдің өзі болған; жарықтың 8-түрімен барлығы 15-санын беретін, негізгі жүректік қозғалыс мүлде қарастырмақ түгіл; «Сендерге 8-түр жартатым» деген 8-түрлі жарықтық, жаннанттық себепті меңгеру және жеті қараңғылық тозақтық қозғалыс себебін меңгеру, Мұхаммед пайғамбарымыздың «Мен жеті сүйекпен сәжде жасауға бұйырылдым» деген құлшылық негіздерін тағы да 5-парызбен сәждеге айналдырып, дінді бөлшектеуші «тажалдар» екенін мойындаудан бас тарттады. Осы пәтуадан шығатын; «Жол дегеніміз Құдай сөзі!» деген Інжілдік ұстанымен рухани жол, ұлттық үметік еркешелік жолы және негізгі, білім жолы, ілім жолы, ақирет жолы, дін жолдары мен исламның бірлік жолы деген ұғымдар мағынасы түсіндірілмек түгіл барлығын, тек қана Масһаб қарастырды деген ұғыммен, дінде екі сипаттан яғни жұптық ұғымнан тұратынын мүлде теріске және жалғанға шығарады. Сонымен дін; Шариғаттың бекіген дін ісі және Құдайдың заманға қарай түсіріп, кітабын оқитын хикметі Құдай ісі болып бөлініп, оны аятта; «Рабыларыңнан түсірілгендер» деп атағанын мүлде жалғанға шығарып тажалға айналғандарын да білер емес. Осы пәтуаға байланысты, шариғат дегеніміз тек Алла бұйырған шектелген, амалған, дін салттық әрекетерге айналған істер болып, яғни бұрынғы келген елші, әулиелерге түсірген уахилардың, аяндардың іске айналумен әдет-ғұрып болып, шариғат деп атауды аятта; «Немесе дін тұрғысынан Алла бұйырмаған нәрсені оларға шариғат қылатын ортақтары бар ма?
Егер Аланың шешімі бекіген болмаса еді, әрине араларында іс бітер еді. Күдіксіз залымдар үшін күйзелтуші азап бар.» (42-21)  Енді бұл бекіген шешімді ереже деп атап; «…Сондай-ақ әр елдің бір жолбасшысы бар» (13-7) деген әрбір ұлттың өздерінің дәстүр ерекшелігі, шариғаты болатынын және Имам Ағзам немесе Ханафи масһабы барлық елге шариғат ісінде жолбасшы болады дегендер осы аяттарға ашық жала жауып «ОРТАҚ ҚОСЫП» кәпір болып саналады. Енді Масһаб жалпы сәжде жасауға байланысты шариғат үлгісі болып, енді Имам Ағзам масһабын тура жол дейтін болсаңыз, қалған Масһабтар өзінен өзі тура болмау керек. Себебі Тура жолды «Ол-жалғыз» ғана, яғни Алла тағала деген сипаты бар. «Ханафи=Алла тағала» болып та шығады. Егер қалған масһабтарды мойындап, ислам діні дейтін болсақ, онда оларда жол болып саналуы керек. Ал, қазіргі қазақ дін ғалымдары мен ел басшы, философ ғалымдар түсінігі бойынша Ханфи маһабы тура жол, яғни дінсіз таза ақылға жалғанған деп атаумен Алла Тағаланың ислам дінімен бірге таза ақылдың, ғылымының 4-сипаты пайда болып, бір ғылым, ислам бірлігі деген ұғымға ашық қарсы болып, құранның аятарын терістеп және қалған 3-масһабқа ашық қарсы екенімізді білдіреміз. Міне осыдан тажалдық, бүлікшілік, діндегі алауыздық өз ара көре аламастық пайда болып, сондықтан жалпы дін исламдағы «экстремизм», бүлікшіліктің себебі «Басқа бәле тілден» екені  де хақ! Ханафи масһабы- тура жол, барлық әлемге түсірілген ғылымдардың жүйесі, Алла нұрына жалғанатын дін тазасы дегендер, енді бұрынғы Құранға дейінгі кітаптар өз үкімін жойған деген пәтуамен мына аятқа; «Мұхаммед оларға айт: «Әй Кітап иелері! Інжіл, Тәратты және Раббыларың тарапынан сендерге түсіргенді толық орындағанға дейін дәнеңе емесіңдер!» Әрине саған түсірген Құран олардың көбінің азғындығын, қарсылығын артырады. Сонда қарсы кеген елге уайым жеме.» (5-68) Арап еліне Құраннан үгіті келіп, оны арап тілі арқылы ғана меңгерумен әлемдік тұрғыдағы насихатына, ғылымдық маңызынан бас тартумен тек намаз тұрғысында ғана құлшылығының  соңына түскендердің тура жолда болмақ түгіл, азғындыққа түсетінін, ал қазақ елдері сияқты бұрынан өзге діндерден кітап келіп, терең меңгергендердің бұрынғы әдет-ғұрыптарынан бас тартса түк те болмайтынын аятпен ашық ескертіп тұрғаны да хақ. Енді  масһаб ұстанумен, өзге діндерді терістеп, тылсымдық (лахыуз-махфуздық) кітаптарында меңгеруден, жалғанудан бас тартудан, керісінше рухани азғындап, Құдайдың лағнетінен қалатын ашық ескерткен аятқа бүкіл қазақ білімді қоғамы қарсы және Аллаға ортақ қосумен тажалдар яғни кәпірлер екенін ашық ескертеді. Осы пәтуаға байланысты Інжіл тарихат білімімен, ал Тәурат мағрипат білімімен байланысты болып, әрбір елдің, ұлттық сипаттағы нұрландырушы кітабы болатынын ескерткен; «Әлбетте қиямет келеді. Онда күдік жоқ. Шәксіз Алла, қабырдағыларды тірілтеді. (7)Адамдардың кейі; білімсіз, жолбасшысыз және сәуле беуші кітабы да жоқ. Алла жайында таласады.» (22-8) Қазақтың әдет-ғұрпы болған қабырдағылармен байланысып, аруағының басын жарыққа көтерумен, «хаж»-22 сүресімен байланысты өз кітабы болғанын, және Ясауидей ғұлама жол басшымыз бар екенін, осы аяттың әрбір үммет үшін өз ерекшелік «Умра қажылығы» бар екенін мүлде теріске алып, осы аятқа ортақ қосумен ұлтымыздың өз жолбасшысынан бас тартқызып, Имам Ағзамды орнына сайлап, ал ақылға қуат, иманға нұр-сәуле қуат беруші ұлттық шығырмашылық әдебиетімізді қалыптастырған даналарымызға жалғанудан бас тартықызумен де тажалға айналған масһаб ұстанушылар сипатын көрсетеді. Дін тарихсыз, шежіресіз дін болмайды. Сондықтан әрбір құран аятының, сүресінің өз тарихы және шежіресі, бұрынғы Мұхаммед пайғамбарымызға дейінгі барлық пайғамбарлармен де байланысты болып, дін ислам арапқа келгенге дейін өзге халықтар тура жолда болған жағдайлары болғанын, Құран ашық аяттармен ескертеді. Және олардың арасында сендерге жақын мүміндер бар деген де ескертулер бар. Бірақ бұл тұрғыдағы аяттар түгіл, жалпы шариғатты тек Мұхаммед пайғамбарға ғана келген деген пәтуамен; «Расында Израйыл ұрпақтарынан кітап, патшалық, пайғамбарлық және өздеріне таза ризық беріп сондай-ақ әлемдерге үстем қылған едік.(16) Және дін істерінде оларға ашық түсініктер бердік. Дегенмен өздеріне мәлімет келгеннен кейін өзара күншілдік қылып, мүлде талас-тартысқа түсті. Шын мәнінде Раббың қиямет күні араларындағы қайшылыққа түскен нәрселері турасында үкім береді.» (45-17) Олай болса, шариғат ісінің және жан, рұқ сырының толық насихаты Тәуратпен беріліп ,оны меңгергендердің негізде хикметті істермен мағрипаттық дәрежеде сопылар болғанын ескерткен аяттар бар. Сондықтан осы 45-санды сүрені Абай атамыз қазақтың негізгі шариғатын белгілеп көрсетіп кеткенінен бас тартуымызды былай қойғанда; «Түсінулерің үшін әр нәрсені пар-парымен жаратық» (51-49) деген аятпен шариғаттың да, құраныңда пары болатынын ашық ескертіп, тек арап халқына келген үкімдерімен дін ісі толық болмайтынына ашық белгі тұрағанын тағы да теріске алумен тажалдық әрекет туындайды. Себебі құранда; «…Бүгін діндеріңді толықтастырдым және нығметімді тамамдадым. Сондай-ақ сендерге Ислам дінін қоштап ұнатым…» (5-3) деген аятпен ислам дінінің бұрынан бері болғанын, арап еліне келген құлшылық еркешігімен ғана толық ислам болып және арап еліне ислам нығмеиінің шетеулі екенін  яғни орта топтық межеде қалатын да ашық ескертеді. Ең үлкен тажалдық әрекет, арап ұлтының бергі замандарда көптеген ұлтардың халық болып қалыптасуымен, еврейлермен сақтар ұрпағы яғни сақ пен ғұнның майда топтарының басын біріктіру арқылы пайда болғанын, сонымен бірге ежелгі ғұн жазбасы мен сөзін меншіктегенін, ал сөз ғылымының Адам атамыздан бергі жалғасып, дамуымен пайда болған негізгі дін шежіресін терістеп, барлық сөз араптан келген деген пәтуамен мына аятқа; «Олар сөзді зертемей ме? Немесе оларға бұрынғы аталарына келмеген нәрсе келді ме?» (23-68) деген үкімге жала қойумен,  Масһаб білімін тажалдық сипатқа айналдырған осы заман дін ғалымдары екені де хақ. Ал мүміндік дегеніміз, өзінің ұлттық тілінде шежірелік тарихын меңгерумен байланысты қалыптасатыны және философиялық яғни абыздық, шешендік, ділмарлық, сәуегейлік қасиеттердің ендігі діни сауаттылықта (тектілікте) маңызы жоқ шолақ тілді, аралас сөйлеп өздері не айтқанын білмейтін жалған әулие ғалымдардың жастардың мәңгүтенуіне әкеліп соқтырғанын аңғару да қиын. Осыған байланысыты табыну, сиыну ұғымдарын және құлшылық намаз деген ұғымдарды тек намаз оқуға тағы бес парыздық бірі жалған жалбарыну әрекетінен байлап қойуға себепші болып; қазақтың Тәурат, Зәбур, Інжілмен бекіп, терең сырлы құлшылық амалдарын ата-жолын қудалап сотауға сауатты қоғамның мына аяттарды; «Мұхаммед онда олардың табынғандарына байланысты күдікте болма. Олар ата-баларының бұрынан табынғандары құсап табынады. Әрине біз олардың сыбағаларын кемітпей береміз.» (11-109) (5-68) мүлде жалғанға шығарып, Құдайға ашық қарсылық жасаған ел басшылары мен білімді қоғам өкілдерінің тажал өтірікшіге айналуымен Құранды мүлде тастап қойғандарын білдіреді. Сонымен бірге, табыныуды былай қойғанда; сыйыну ұғымы, тек қана намаз оқумен, жаратушыға жалбарынумен байланысты ғана жұбы да пары да жоқ жалғыз ұғым деп түсіндіреді. Негізінде; Сыйыну ұғымына; тәңір, жаратушы деп қабылдаған қасиетке, текке , хикеметті кереметке құлшылық қылу, тәубеге келу амалдары, тілеумен, тілекпен байланысты құлшылық түрлері жатуы керек. Осындай ақылдың негізделуінен, белгілі бір білімге, кісілерге табындыруға байланысты; құранды тек арап тілінен ғана оқығандарды әулие көріп, аяттардың жұбы пар-парымен насихатын белгілеу, телогия ғылымында мүлде жоғалып және сонымен бірге құранның  жұптық тұрғыда, негізгі кітабының түсінгі де құранға енгенін және 3-ші негізгі кітабы тылсымнан оқылатынын аятта; «Алла (Т) бір адам баласымен көкейіне салу түрінде немесе перде артынан ғана сөйлеседі; Не бір елші жіберіп, өз бұйрығымен қалағанын уахи етеді. Күдіксіз Ол, өте жоғары, хикмет иесі.» (42-51) Бұл аяттың да жұп, парлық та насихаты көптеген аяттармен түсіндіріліп, өліктердің тірілуімен байланысты аруақ білімі екенін ескермегендер, оның жұбы болған ашық аятты, мысалға; «Егер оларға періштелерді түсірсек те және оларға өліктер сөйлесе де сондай-ақ олардың алдына әр нәрсені жинасақ та олар нанушы емес. Әрине Алла қаласа басқа. Бірақ олардың көбі білмейді.» (6-111) Масһаб жамағаттарын былай қойғанда; ел басымызда жолдауында; «Біздер Ханафилік маһабты ғана ұстанушы ел болғанбыз» деген қазақтың мұндай мағрипатты меңгеріп, өліктермен аруағы арқылы байланысқа түсуі арқылы Мұсадан мұра, Раббымызбен тікелей тілдесуші ел болғанымызыдан яғни ислам дінінің толықтастырғанға дейінде ислам дінін ұстанған ел екенімізден, ата баба аманаттарынан ашық бас тартты. Сондықтан қиямет сағаты да соғылып, елміз бұдан әрі қарай түрлі қырғын, апаттардан көз ашпай, тек 7-жыл ішінде халықтың  қарсы шығып, көтерілумен ғана әділетті заң шығып, ата жолы үстемдігі тажалдарды толық жеңетіні де хақ! Масһаб білімде дін ісіндегі яғни шариғат ұстанымындағы салтық, әдеттері болғанымен ал дәстүрлік сипаттың яғни Құдайдың ісінің де болғатынын, әрбір заманның қозғалысына, тағдырына қарай бұрын міндетті болған көптеген үкімдердің, хадистердің де ғылымдық тұрғыда өз мәнін жойып, және сапалық тұрғыда ауысуымен және тағы да басқа шариғат ісі дамуын ескерткен аятта; «Бір аятты ауыстырсақ немесе ұмытырсақ одан жақсысын, не сол сияқты келтіреміз. Әрине Алла (Т)ның әр нәрсеге күші жетуші екенін білмедің бе?» (2-106) Бұрынғы замандарда да ұмыт болған мысалға Мұсаға, Дәуітке, Сүлейменге, Ғисаға және Мұхаммед пайғамбарымызға да хикмет көрсетуге жеке берілген аяттардың халық арасынан елшілер тағайындалып, сол аяттардын күштірек, немесе дәл өзін түсіретінін ашық ескерткен аятты, мүлде жалған деумен қазақ елінің ата-жолындағы иманы жолдас болғай, Қыдырәлі Тарыбаев бастаған жүрек ашып, тылсымен аруақтармен байланысу қозғалысына әлі кезге дейін қарсылық білдірген тажал, кәпірлерге жуық арада үлкен жазалар күріп тұрғаны да хақ. Ірі белгі ел қауіпсіздік саласына Шымкентте ұшақтың құлауы оқиғасымен артынша қарапайым халыққа да ескерту болып Алматы жаныда орын алғаны да хақ. Бұндай сынақтардың болашақта жалғаса беруіде, дін «экстримизімнің» қазақ ұлтында да ашық пайда болуы да хақ. Қазақтың дін білімі болған; «Төртеу түгел болса, төбеден келеді» «Алтау араз болса ауыздағы кетеді» деген, аруақтық ар білімін Масһабтық және «сауатты», білікті, білімді аталған қоғам өкілдері жастарды да осындай ұлтымыздың, мемлектеміздің болашақ тағдырына үлкен зиян келтіретін әрекеттерге айдап салуларымен мына аруақ білім болған сүреге және аятта; «Әркімнің алды-артынан Алланың әмірі бойынша, өкшелеп, қорғаушы (аруақтары) бар. Расында бір қауым, өзін өзгертпейінше Алла, оны өзгертпейді. Сондай-ақ егер Алла, бір қауымға бейнет тілесе, Сонда она ешбір қайтарушы жоқ. Әрі олар үшін Алладан өзге бір жәрдемші жоқ.» (13-11) Яғни осы 11-санды және 11+13=24 санды сипаттарды Алланың өзі жәрдемші, Раббының нұры, құдірет қолы екенін ашық ескертеді. Алланың өзіне яғни әулие аруақтарын Алладан «Басқа» шайтан атаумен, ашық жала қойып, тажалға айналғандар; Аруақтық білімнен мүлде бейхабар екенін, 8-кітап түрінде жазып таратқанымен, оған мән беріп шешімге келген, ел басшыларын да көре алмайсыз. Сондықтан осы сандық жүйеге байланысты жазылып таратуға аруақтар тарапынан ұлықсат берілмеген 5-ші кітапқа жақында жол ашылды. Сонымен орыс тіліне ғана аударып, біздің еліміздегі өтірікші тажалдарды мазақ қылып, әлем алдында да масқара болатыны да хақ. Тек ел басымызға ғана обал болатын болды. Енді Масһаб ғалымдары құранның қарапайым үгітінде теріске алуының белгісі болған, аятта; «Мұхаммед Алла Нұққа нұсқау берген нәрселерді және саған уахи еткенімізді сондай –ақ Ыбрайым, Мұса және Ғисаға нұсқау берген нәрселерімізді сендерге діни жол қылды: Дінді мықты орындаңдар да дінде бөлінбеңдер. Сенің шақырған нәрсең мүшкіріктерге ауыр келді. Алла оған (сен шақырған дін намазына) кімді қаласа, оны сайлайды (Елші тағайындайды). Кім Оған бейімделсе оны тура жолға салады.» (42-13) Бұл аятпен Дін жолы Ханафи масһабы ғана емес, өзінің қалауымен тағайндалатын әулиелердің болатынын ашық ескертеді. Және пайғамбар намазы дегеніміздің күрделі екенін, барлық пайғамбарларға келген намаздарды қамтуымен бірге; «Дінді мықты орындаңдар» яғни намазды тек оқу ғана емес орындау сипаты арқылы, Алланың қалауына жеткендер елші, тақуа сопы болып, тарихат, мағрипат арқылы ғана Алланың өзі ғана тура жолын көрсетінін ескертеді. Бұл аяттардын енді  масһабшылардың бәрі, бес уақыт сәзждемен «намазхан» деп өздерін тура жолдамыз яғни дінсіз таза ақылға жалғанған біртұтас кісі, әулие болып, ғылымды болдық дегендерінің тажалдық сипаттағы, суайттар екенін ескертеді. Ал енді тура жолдың белгісі бес парызбен шектелмейтінін жүздеген ашық аяттармен берілгенін түсіндірген бір де бір дін ғалымын қазақта шаммен іздеп таба алмайтының да хақ. Аз ғана мысал бере кетсек; «Расында Біз оларға, иман келтірген қауым үшін тура жол және мәрхамет түрінде Кітап түсіріп, оны білім жолымен айырып түсіндірдік.(52) Олар оның нәтижесін ғана күтеді. Оның нәтижесі келген күні, ұны ұмытып жүргендер; «Раббымыздың елшілері шындықты әкелген еді. Енді бізді қолдаушы бар ма? Немесе дүниеге қайтарыламыз ба? Сонда бұрынғы істегендерімізден басқаны істер едік» дейді. Расында олар өздеріне кесір істеді. Сондай-ақ олардың жасанды тәңірлері ( жол-масһабтары) адасып жоқ болды.» (7-53) Бұл аяттың 7-ші сүремен берілуі де аруақтық белгі болып; « иман келтірген қауым» деп жоғары (13-11) аяттағы ескертумен мұндай тура жолдың кітабы тұтас ұлтқа немесе үмметке берілмейтінін ескертеді. Және; «білім жолымен» айырып түсірдік деген ұғым таспихтағы 33-сандармен Ясауи бабамыздың «Шариғатта 33-мың ақыл көрдім, тарихатта 33-мың нақыл көрдім, мағрипатта 33-мың ғылым көзін көрдім» деген осы Кітаптың Сәни дәптер болғанын да ескертеді де және бұл тура жолдың қайтадан замандар өте нәтижесі де өзгеше болып келіп; «Раббымыздың елшілері» деп оның насихатайтын бір ғана адам баласы емес бір топ елшілер болып нәтижесі тылсымнан уахи, аянмен, батамен халыққа түсіндірілуін ескертеді. Олай болса; «Аққу, Сұңқарлар» аталып, елшілік басы болып келген Ақ ұлдың ата жол хақиқатын ашық ескертеді. Енді осындай құраннан ашық дәлелдермен, сан теологиясына сүйеніп,және пайғамбарымыздың өзіне тікелей кездесіп, батасын аманатын алып, бұл білімді жазып тартқаныма, 7-жылдың жүзі толық болғанмен қазақ елінің білімді қоғамы да, ел билігі де өз бағытынан қайтып, қазақ халқын жуық арда үлкен апат сынақтарға әкелумен тұрмай, өздерінің де бұл дүниеден түгел  мүлде жоғалатынын да ескертеді. Енді пайғамбарымыздың негізгі намазынан үлгі;  негізгі 15-өсиетіне де ашық қарсылығын қоссаңыз 30 саны шығып, пайғамбарымыздың; «Қиямет мезгіліне мешітерде мыңнан астам намаз оқушы болып ішінде бір де мүмін болмайды. Құран өлеңмен оқылады. 30-түрлі өтірікші тажалдар шығады» деген әулиелігінің білімінің  хақиқатын білгіңіз келсе, ата жолы сайтынан танысуға да болады. (жалғасы бар. 2014 наурыз айы.)