Сауғасы бар сүйіншінің! (Ақ ұлға)

Бөлім: Ата-дәстүр өлеңдері №1 97

Қазаққа да күн туар                                     Дәстүрдің дін екенін,

Сын сағаты, бір соғылар.                           Жының да жүрген мекенін.

Кешегі жатқан іңгәлап,                              Философ болған ағалар,

Болары хақ азамат.                                     Түсініп рухы ағарар.

Діншінің масһаб айласын,                          Дінші менен күншілдер,

Болмаған халыққа пайдасын.                    Раббысын біліп тілдесер.

Құранды оқып жақсылар,                          Күнәсін білер, күй кешер,

Құдайға да өзін тапсырар.                         Түс көріп, ала жіп есер.

***      ***             ****                                ***           ***        ***

Күліп жүрген діншілер,                                Жастар шығып халқымнан.

Шөптері түсіп көзінен,                                 Аруағына сеніп ардақтар,

Жазғыштар мен тілшілер,                            Ертетін шәкірт артынан

Ата жолдың өтер тезінен.                           Мирасын алып, саламақтар.

Білімін біліп, белгі қуатын,                          Қазақтың туып ақ таңы,

Ажыртар сенім, иманның.                            Батасын алып тылсымнан.

Түсінер имам да парасын,                            Ата жол өтіп бұл сыннан,

Шерік деп жұртты тиғанның.                      Жарқырар елдің аспаны.

Меңгеріп ғылым суатын,                              Мағрипатпен бекіген,

Ілменен білім арасын,                                   Ата-жол болар көш басшы.

Жалғаушы орта қуатын,                               Хақиқат түскен көгінен,

Көреді аруақ баласын.                                  Дін болып ислам жетілген.

***                      ***                                       ***                            ***

Құдайды біліп қорқатын,

Билікке келер басшылар.

Дінмен билікті қосатын,

Жарғысы жеті заң шығар.

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *