Десең қайдан,

Туар шайтан.

Сезім тегің

Қанда тұрған.

Шөп боп шыққан,

Гүлге айналған.

Қайта оралып,

Жәндік болған.

Адамзатқа азық болған,

Мал, құс хайуандардан.

Шөпті де жеп,

Қуат алған.

Пенде шайтан,

Өзгеге ақыл айтқан.

Өзі алмай,

Өзгені дұрыстаған.

Қысқа ақыл байқап тұрсаң,

Қазақта бүгінгі таң, қатын азған.

Жалаңбасты дін ісі басшы қылған,

Ар, ұятсыз құдайды мазақ қылған.

Ел билеуді кәсіп қылған,

Білімді алып, ақылды тастап қойған,

Үш тілменен ғылымды боп,

Таза ақылды алмақ болған.

Ар, ұяттан ұждан шыққан,

Бес сезімнен тұз-дәм алған,

Менен қалған жамандық әйелдер, деп

Пайғамбар өсиетіне назар салсаң.

Әйел затын қазақ еді жөнге салған,

Тектілігін қожа, төре деп атаған.

«Қожа, төре» дегенді жаза қалсаң,

Жақшаның ішіне ал есті болсаң.

Төменгі етек сана шыққан,

Қатын, қыздар қан аздырған,

Жаннат түгіл, жерден ажырап

Нәсілің болды қара табан.

Білімді алып есек болған,

Еркектерде ес жоғалған.

Тажалдығың осы емес пе,

Арсыз қатын ел басқарған.

Түсіндір деп жарлық шыққан,

Дейді халық, наданданған.

Дінсіз билік қайдан келді,

Шайтандық қой байқап тұрсаң.

(Маусым 2016 жыл)

****  ***