( Жалғасы, басы1;- 9;-ші бөлімдерінде)

 

Normal 0 false false false RU X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Обычная таблица"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-fareast-language:EN-US;}

Алдыңғы 8-,9-шы тарауларда  адамзаттың тегі жын және шайтан қуаттарының адам болмысынан біртұтас қуатқа – мінезге, қылыққа және өнер-білімді меңгеруге қызметке тұратынын да ескерттік. Жалпы ислам және басқа діндер философтары мен теолог ғалымдары; «жындарды адамнан бұрын жаратты, олар жер бетінде хайуандар, түрлі жаратылыс егелері болып өмір сүрді» деп түсіндіреді. Ал шындығында барлық періштелер адамзаттың қанына айналу арқылы ғана біртұтас қанатты періштелік сапаға айналуы тиісті болғаны алдын—ала белгілі болып, сондықтан періштелердің: «Бізді қан қылып төгетін топырақтан адам жаратасың ба?» деп қарсы болғаны құранда баяндалады. Сонымен жаннатта бүкіл жаратылыс періштелері Адам және Хау анамыздың қанына да, рухани болмысына да қосылып араласып үлгірді. Тек жын және шайтан, яғни ібілістік от негізінен жаратылған сипаттары ғана адамдық болмыстан тыс жаратылыс сипатында болған еді. Онда да жын ағаш түрінде болса, ал шайтан адамдық ағзадан қуылған, аласталған шайтан-жылан кейпінде болғаны да хақ. Олай болса жыланның, яғни шайтанның негізі де жын ағашынан пайда болғанын, сондықтан да Мұса пайғамбарымыздың аса таяғының жыланға айналып сиқыршылардың түрлі заттарын жалмап жұту хикметі де осы жағдайды растап тұр. Және медицина, дәрігерлік ғылымдағы таңба тостағанға оралған жылан да осы жаратылыс негізін, теологиясын анықтап тұр.

Сондықтан да жер бетіне жаннаттан түсіргеннен кейін адамға қызметке тұрған, бұл періштелер қан арқылы бейнелеуші, адам өрісіне араласушы жын қуатымен бейнеленіп түрлі жаратылыс қозғалыстағы жанды хайуанаттар әлемінің пайда болуына әкеліп соқтырды. Ал жыланға айналған шайтан болса, барлық жанды жаратылыс егелерінің ішкі ағзалық қуатын, яғни белоктық негізді, құрттарды, ашытқыларды (паразит) қалыптастыруға қызметке тұрғаны да сөзсіз.Сонымен 50 мың жылдай бұл жаратылыс егелерінің өзара бір-бірін өлтіру, азық қылу мен қан төгіс, азан-қазан шу болып, сонан оларды қайтадан өлтіріп, енді сол жан-жануарлық қуаттық, сезімдік өрістік бейнедегі періштелерге айналумен Адам атамызға, Хау анамызға қызметке тұрғызғаны да хақ.

 Бұл жағдайдың рухани көмес, яғни аруақтық жағдайдағы тіршілік арқылы болғанын құран сүрелерінің, аят сандық мәндерінің орындары арқылы анықтауға болады. Осындай көмес өмірден кейін де қайта тірілу жағдайы және жер бетінде материалдық өмірді меңгеруге;  Раббымыз Адам атамызды енді топырақтан емес, қара балшықтан тәнін қайта жаратып бейнеленгені баяндалады құранда. Сонымен енді тәндік болмысты меңгеру және оны өлім арқылы тастап шығумен ғана жаннатқа жын мен шайтан және адамдық рухани болмыстарымен бірге біртұтас денеге айналумен және жарықтық сапамен кіру шарт болды.

Адамзаттың еті, сүйегі, тәндік болмысындағы барлық ағзалары қуаттық дәрежеде құранда «Мал» деп аталады. Мал дегеніміз – бұл адамзаттың  құдайдан алған жалақысы, яғни жұмсайтын жылулық қуаты (колория) «Ақша» деп те аталады. Және малдық сипаттың екі түрі болып, оны «екі тиын» деп те атаған Інжіл жазбаларында. Сонымен біздің жалақымыз, яғни малымыз жаннатта ата-анамыз жеген тыйым салған ағаштың жемістерінен пайда болған екі түрлі жындық, шайтандық қуат яғни еркектік, әйелдік үндер «гормондар» болмақ. Яғни,  ер мен әйелдің ағзасында жындық сипат пен ал қанында шайтандық қуаттың болуы да қалыпты жағдай. Тек бұл еркек қанында аз, ал әйел қанында жеткілікті  болмақ. Және жындық қуат та, шайтандық қуаттар да жыныстық белгіге қарай өзгешілігі болып, оны қалыпты сақтауға да діннің, құдай өсиетін орындаудың маңыздылығы да зор екенін білгеніңіз де жөн.

Сонымен адамзатқа баста жаралғанда үш түрлі жаратылыстық қасиеттік сипат беріп, бірақ хайуаннан да әлсіз болып туылатынымыз да сөзсіз. Яғни, біз әуелі жәндік өмірін, хайуан өмірін және тік аяқтан тұрып жүретін адамзатқа бейнеленген түрлі жындар өмірін де бастан өткізуіміз керек.  Адамзат қылықтық тұрғыда да жас бала кезінде, ақыл жетілмей тек ішіп жемді ғана айыратын хайуаннан бастап, шайтандық яғни жыландық та түрлі аң, құстық та сипаттық ерекшелігіміз ақылға бағындыра білсек онда қасиет, ал бағындыра алмасақ онда жынды, шайтан жамағаты болып шыға келеміз. Осы жағдайдың өзі біздің маймылдан ғана жаратылғанымыз емес, керісінше барлық жанды, жансыз, сезімдік жаратылыс егелері адамзаттың қан, тән, тіршілік өмірінен пайда болатыны да, оны қайта жинап адамдық сапаға айналдырып бұртұтас денеге біріктіретін де адамзат екені әшкере болып тұрғаны да сөзсіз.

Осындай жағдайдан енді малдық, ақшалықтан бұрын жаралыс басы ілімнен, яғни дауыссыз сөз үндерінен басталғанын, яғни ілім – қозғалыс негізі болса, осы қозғалысқа керек қолқабыс – білім, сөз ғылымы болмақ.  Философия мен теологияны екі бөліп қарастырғанның өзі осындай жағдайдан пайда болады. Философия сөз ғылымының негізін зерттеу, қалыптастыру болса, теология ілімі діннің көмес, ғайыптық сырын, қозғалыстың басын зерттеу ғылымы болып шығады.

Сонымен білім – адамзаттың жындық қуатына айналса, ал ілім жан негізі – шайтанды тазарту арқылы қанға айналмақ. Адамзат қаны енді жер әлемі үшін кіші  жаралыс басы қозғалыс негізі болып, ал білім түрлі қолқабыстық себепшілерге айналады. Бірақ осы екі негізгі қозғалыстық рухани қуаттар да таза ақылдан болған нұр-жан-жарық, шырақ арқылы басқарылатынын да білгеніңіз жөн. Адамзат өмірінде бұл үш түрлі сапаның бастапқы жаратылыс негізі 4 түрлі періштелік қуаттармен бірленуін, яғни рухани денелік кеңістіктен орын алған адамдық болмысқа – біртұтасқа, біртұтас адамдарға айналуын АРУАҚ деп атаймыз. Бұл да ілім саны жетімен байланысты және түсі қанға байланысты қызыл түспен бейнеленген барлық қозғалыстың себебін де негізінен бойға алған біздердің енді ақиреттік құдайымызбен, Раббымызбен екі аралық бейнемізге айналады. Сондықтан да аруақтың сандық негізгі өлшемі 7-мен беріліп, ал ішкі сыры 206-(8) сандық мәнін беріп тұрғаны құранда сүренің де осы хақиқатты баяндауынан таныс болуға болады.

Сонымен тек қазақ елінің ғана емес, жалпы дін танушыларының да, әлем ғалымдарының да шатасқан білімі осы аруақтың; (7+206)= 213-сипаты болып, ал 206-сы адамзатқа тән, 7-уі жоғарғы періштелік қуаттарға айналатынын да ескермегендіктен пайда болған. Неге періштелік сипаты (сүре мәні) жеті деп?- сұраңыз.  Себебі, Алла тағала деген ұғым – Алланың жаратқан жеті жолы және ғылымы, яғни құдіретті қолы, қанаты болып саналады. Сондықтан Алла тағала – жеті қанатты періште, яғни Алланың ӨЗІ (с+өзі) деп аталады. Сонымен періштелік жоғарғы қуатқа айналған аруақтар енді Алла тағаланың қанаты, яғни құдірет қолы болмақ. Ал адамзаттың жер бетіндегі өмірі, тіршілігі арқылы меңгеруге тиісті періштелігі 4 қанатпен, қуаттық шамамен шектеліп, бұл туралы да құранда 33-ші сүремен ашық баяндалған. Төрт қанатты періштелікті алғашқы болып (соңғы емес) меңгерген Мұхаммед пайғамбарымыз болмақ. Сондықтан да пайғамбармыз – соңғы пайғамбар, яғни бұдан кейін адамзатқа пайғамбарлық жаңадан қабілеттер, қасиеттер, яғни періштелік дәреже қосылмайды, Мұхаммед пайғамбарымыздың аруағына ғана қосылып отыру шарт болды.

Сонымен 206-белгі Құранның 7-ші «Ағраф» сүресімен бұл арлық қуаттың тасымалдаушы және көңіл кітабы болып пайғамбарымызға түсіргені баяндалады. Абай атамыз 213 санды 7-періштелік қуаттарды;

 

 Жүрек-теңіз, қызықтың бәрі-асыл тас,

Сол қызықсыз өмірде жүрек қалмас.

Жүректен қызу-қызба кете қалса,

Өзге тәннен еш қызықсыз іс табылмас.

 

Достық, қастық, бар қызық-жүрек ісі,

Ар, ұяттың бір ақыл-күзетшісі.

Ар мен ұят сынбаса, өзге қылық,

Арын, алқын-бұл күннің мәртебесі.

 

Қатаң тартқан адамнан от азаймақ,

От азайса, әр істің бірі тайғақ.

Шаруаң үшін көрінген ақыл айтып,

Жолың тайғақ, аяғың тартар маймақ.

            Абай атамыз «Жүрек –теңіз»  деп тіршіліктегі қуаттардың, амалдардың бәрі қанға айналуымен барлығы да жүрекке жиналып, тек ар, ұяттың ғана күзетуімен адам баласы тура жолға тек Алланың қалауымен ғана жетіп, «Жолың тайғақ» өздігіңен, досыңның көмегінсіз жүре алмайсың деп ескертеді. Бұл жағдай аятта; «Адам баласы бір-ақ үмммет еді. Сонда Алла қуандырушы, қорқытушы пайғамбарлар жіберді. Адамдардың арасындағы талас нәрселерге үкім беру үшін олармен бірге хақ кітап жіберді. Сол кітап берілгендер, ашық дәлел келгеннен кейін араларындағы кекшілдіктен ғана қайшылыққа түсті. Сонда Алла иман келтіргендерді, олар тартысқан шындыққа, өз ұйғаруымен жеткізеді. Алла қалағанын даңғыл жолға салады.» (2-213) Ал масһаб ғалымдарының, имамдардың біреуі жалған бес парызбен тура жолға түсіп, иман келтірген болып саналасыңдар дегенді осы бір ғана аятпен өтіркке шығарғанмен, оған «кекшілдіктері» теріс «иман» болып жүректерінде жын-шайтандықтары келісе қоя ма? Әрине жоқ, ал сонда білімді, зиялы қауым мен ел билігі сонда мұндай қарапайым білімді неге оқымайды?- деп сұрайсыз әрине. Жоқ, оқығанмен жын, шайтан қуаттарын тазарту және дүние байлығы емес, иман байлығын көкте жинау және жер есігі арқылы ғана көкке жалғану арқылы бұндай насихаттың жүрекке енуіне де мүмкіндік болмақ. Сондықтан ел билігі мен дін ғалымдары иман қуатының маңызын, сипатын құр сенім мен сыртқы бой өрісімен немесе жын қуатымен ғана айырбастап алған. Ал қанды тазарту үшін тазарған қан буынан, қуатынан жәрдем алу деген аталар білген құпия аруақтық білімді мойындамақ түгіл мүлде жоғалтуға ел басындағы, іс басындағы өз ағайындарымыз жан беріп, жан алысып тыйым салып жатқанын баяндаудың да қажеті шамалы.

Енді інжіл жазбаларында да Ғиса пайғамбарымыз; «Байлықтарыңды көкте жинаңдар, көктегі байлық шірімейді, тозбайды, мәңгілік ризыққа айналады» деп ескерткен екен. Исламда да сауап жинау дегеніміз жүрекке иман жинау болып, қан қуатына керекті қуаттарды осылай сауап, артық хайыр жасау арқылы ғана сатып ала аламыз. Бірақ бұл тек намаз оқумен, зекет беріп, ораза ұстаумен және Меккеге ғана қажылық жасау арқылы қандағы шайтанды толық жарыққа айналдыруға және жын қуатын тазартып, кісіге айналдырып меңгеру мүлде мүмкін емес. Оған Алла достарының көмегімен, аруақтарының күзетшісін жалға алумен ғана мүмкін болмақ. Және жаратушы иеміздің; «Сендерді руларғы, ұлттарға бөлдім. Түстеріңнің, түрлеріңнің қарама-қарсылық жағдайында бір-бірлеріңмен жақсылыққа жарысыңдар» деген астарлы өсиетін зерттеп көрсеңіз, онда қазақ ұлтының қандық та, рухани, жындық, шайтандық қуаттық та, «гормондық» ерекшелігі, мінезі болып, өз тарихыңа, шежіреңе жалғанбай өзге ұлттың қанына жалғануға болмайтынын аңғаруға болады. Рухани қуаттық түрде «аллергия, отторжение инородных мыслей» деген сияқты імүндік сәйкессіздіктің де болуы шартты жағдай. Сонымен бұндай жақсылыққа бейімделу намаздарды – ақирет саудасы, яғни «Өлі риза болмай, тірі байымас» деп атаған аталарымыз. «Жаннатқа намазының көптігімен, оразасымен, зекетімен емес, тек жүрек тақуалығымен ғана кіреді» деген пайғамбарымыздың өсиеті де осыған келіп тіреледі.

Сонымен Көктегі орын жүрек болып, ол жүрегіміз аспандағы сансыз самсаған жұлдыздар болып табылмақ. Ал осы жұлдыздардың әр ұлтқа тиесілі өз 213 санды негізгі жұлдыздары болатыны да сөзсіз. Және барлық әлемдік қуаттар негізгі 7 қарақшы жұлдызына бағынып, Алла тағаланың жеті жолы, жеті қанаты дегенде осылар екенін де білгеніңіз жөн. Бұл жеті жұлдызды Мұхаммет пайғамбарымыз өз рухани болмысымен – жын қуатымен бірге көтеріліп, миғраждан яғни «Темір қазық» жұлдызына да көтеріліп Алла тағаладан аяттар, үкімдер алып келгені де мәлім жағдай. Сонымен енді 206 жер бетімен тұрақты байланыста тұратын жүрек-жұлдыздар бар екені де хақ. Бұл жұлдыздар барлық қуаттарды басқарушы Алладан несібе ризық жеткізуші, тозақты да күзетуші екені де сөзсіз. Ал, енді бұл жұлдызға айналатын жүректердің сипатын Абай атамыз 206-шы өлең насихатымен;

Қуанбаңдар жастыққа,

Елірме күлкі мастыққа. (жын-шайтандық)

Көзің қайдан жетеді

Достық пенен қастыққа?

Құрбыңның қызық дегенін

Сөз екен деп ап шықпа.

Адалдан тапқан тиынды (тіл, сөзден бес қуат)

Сал да сақта қапшыққа.

Қолдағыны қорғап бақ, (Аруағыңды- қол бала қуаты)

Мал арзан еді деп аптықпа.

Сыпайы жүр, шаруа ойла,

Даңғойланып қақтықпа.

Бет алды жанға бой салма, (Жыныстық қатынас, бой суыту)

Қорлық жүрмес сақтыққа.(Сақтанбасаң қор боласың)

Елу бесте біз дағы (55-сүре, рахман)

Сенісер адам таптық па? (Алланың досына жалғану)

Арсыз құмар болғандар

Опыр-топыр, шақ-шұққа (Жын-шайтанмен жүктелу)

Түспей жүр ме, көрдің бе,

Жалаң-жұлаң, тақ-тұққа (Жындыға айналу)

            Сонымен Абай атамыз; «Мұхаммед адамдардың кейбіреулерінің дүние тіршілігіндегі сөзі өзіңді таңырқатады да Алланы жүрегіндегісіне айғақ қылады. Ол өте сотқар қаскүнем» (2-204; 206) Адам баласының жындылығын сөзі мен ісінен айыруға болатынын және жындылық қуаттың жүректе тұратынын ескертеді. Сонымен жын сүресіндегі 28-аятпен беріліп және аятпен сүре мәнін қоссаңыз; 72+28=100 сандық мәні, яғни Алланың жүзін меңгеруді өзі Шәкәрім атамыздың ескертіп кеткен; «Ар білімі» және махаббат атты нұр пайда болады. Пайғамбарымыздың; «Алла махаббаттың 100 сипатын жаратып, оның бірін ғана адамзатқа көрсетіп қойған» деген өсиетінің де шешімі осында тұр.

Әрбір сөздің жұбы, парлық ұғымдары да болу шарт. Ондай ұғымдық атаулары бар елдер жан ғылымын меңгерген және дінде де тура жолда болған сөз ғылымы, философиясы дамыған ел қатарында болу керек. Осы тұрғыдан қараған қазақ халқының сөздік қорында қандайда бір атау сөздің міндетті түрде жұбы да, пары да болатынын білген де абзал. Махаббат-Ар-Намыс атаулары бір ұғымның үш жақты сипатын береді, оны жақсылықпен, игілікпен де сөз жүзінде бейнелеуге де болады. Сондықтан махаббатты тек ғашықтықпен, ер мен әйел арасындағы құштарлықпен ғана бағалау арлылық тұрғысынан жақсылық жасау емес, нәпсінің жағдайындағы түрлі қызғаныш, өкініш, күйіп—жану, құдай үкімдеріне мойынсұнбау т.б.. амалдарға айналған жындылыққа жатады.

Сөз қуаты деген ұғым сөздің шығу тегін мінезбен, қылықпен байланыстылығын ескеріп жалпы Шәкәрім атамыз да, Өтейбойдақ атамыздың да еңбектерінде негізінен сөздің 6 белгіден пайда болатынын насихаттайды. Ал алтыдан төмен белгілерде жындылықтың да, шайтандық мінездердің де көрінісі болмақ. Бұл философия біліміндегі сөзді екі белгіден шайтандық қуаттан тартудың үлкен қателікке, рухани жетімсіздікке ұрындыруға әкелгеніне де дәлел де болмақ.

Сонымен жоғары тақырыпта тоқталған мәселелерге қайта оралсақ: Жын мен шайтан қуаттары ібіліс періштесінен туындаған және адамзаттың негізгі «гормондық» қуаттарын құраушы болып, шайтан қуаты адам қанымен бірге жарыққа айналуымен адам қанына байланысты рухани көлеңкенің, рухани болмыстың, тектің де сипатын құрайды. Сондықтан бұл құранда «Адам баласы» деген атаумен баяндалды. Сонымен;  «Жын мен Адам баласын өзіме құлшылық үшін жараттым» деген аяттың құпиясы да Алланың Өзі-деген пайғамбарлар, әулие-әмбилер, сүйікті құлдарының жанға байланысты қанатты есімдерін атайды. Және Адамды өзімнің орынбасарым, жер бетінің халифасы болуға жараттым деген ұғымда осы барлық жаратылыс періштелерін, нәрселерін басқаратын Адам жаны және оған, яғни ӨЗІНЕ — Жын мен Адам баласын (шайтандық, тілдік, үндік қуатпен, қандық текті) құлшылық қылуға қызмет жасауға, бұйрығын орындауға міндеттеген.

Сонымен сөздің пайда болуы «адам баласы» атты қандық қуатқа байланысты 8;13 белгіден осындай сандық мәндерден пайда болады.  Және адам баласы деген – қандық тегімізден пайда болатын жан үйінің тегін қалыптастыратын алқызыл түйіршік тәріздес қандағы белгілерді айтады. Және бұл түйіршіктердің жыныстық ерекшелігі де болып; Әйелдерде- 0,3; 18 сандық мәнімен көгілдір түсті, ал ер азаматтарда қара сұрғылт түсті 0,7;81 сандық белгісімен болады. Осы белгілермен де ұлттық, нәсілдік ерекшелігіміз қалыптасады. Ал енді жындылыққа байланысты сөздерді; пәтуасыздық, уақтық, арбау, суайттық, уәдесіздік сипатпен; 3;73 сандық мәндермен байланысты құранда да осылай аяттармен баяндалады.

Енді жын қуаты үшкіл сына тәрізді болып, бұл қуаттарды негізінен адамзат жаратылыстық тәнінен көрінетін, көрінбейтін белгілері болатынын да естен шығармау керек. Әйел алдыңғы жыныс мүшесін айқындап тұрған үшкіл сызық «труси» осы жын, жыныстық қуатының негізгі шамасын және жындылық мінезін де кеудесіндегі төс емшек ара қашықтығы және екі үш бұрышты қарама-қарсы орналастыру арқылы да анықтауға болады. Шайтан қуаты сондықтан әйел затына жынмен қосылуға құштарлығын арттырып, осындай әуретті жерлерін жалаңаштап, түрлі бейнемен киімін ашып қоюға мәжбүрлейді де, гормондық қуаттарды «адреналинді» еркектердің сұқтануы арқылы көзден шығатын жындық қуаттармен жүктелуден өрістік түрде зина жасайды. Мұндай жағдайда әйелзатының күйлеу, күйлену жағдайы да өзгеріске түсіп, қанның азуынан түрлі қайғы-қасіреттердің, жастардың үйлене сала жындары мен шайтан қуаттарының арпалысып ажырасуға себеп болуына және өз жынысына деген арсыздық қылықтарға баруына да тікелей себепшінің өзі осындай АДАМДЫҚ, яғни сыртқы дене-ар зейнетінің, киім өрісінің  бұзылуынан, өсіп жетілмеуінен тікелей імүндік әлсіздікке апарып, түрлі дерттердің себебі пайда болады.

Енді бұл қазақ дәстүрінің де сақталмауына осындай азған философиялық, психологиялық білімнің де әсері айрықша тиіп жатқаны да хақ. Мысалға ақсақалдыққа, пайғамбарлық жасқа жеткен қандайда бір білімді, ілімді ер азаматтарының жалаңбас жүруінен бастағы негізгі бес ағза өз қасиетін меңгере алмай, бастың періштесі, бөрік-сақина, қажылығы қалыптасып жетілмей, сары суы, жыныс суы (моча, мочевина) тазармай  жындылықтан арыла алмай жастарша пайымдауға, пәтуасыздыққа, кең көлемді болжамдық ойлау қабілетінің әлсіздігіне апарып соқтырғанынан еліміздің рухани үлкен қасіретке, сын сағатының үкімінің түсуіне бірден-бір себепші болғаны да хақ.

Сонымен  елге тұлға болған азаматтардың мұндай жағдайға түсуіне сананың да ашылмауы, яғни жұбайларынан тазарған қан қуатын ала алмауынан, керісінше шайтандық қуаттармен жүктелуі де себеп болғаны да хақ. Мұндай жағдайда ел басқарған билер, хандар ешқашан бір қатынмен бәйбішемен ғана шектелу қазақ халқында болмаған. Себебі аналарымыз ерте күйеуге шығу арқылы тез қандарын тазартып, 40-қа келіп етеккірлері де тоқтап, енді «кемпір» яғни еркектік даналық қалыптасқан және әйелдік күйлеу де тоқтап, сондықтан күйеуіне тоқал-тазартушы алу міндетті болған. Болашақ әйелзатының кемпір болып күйлейтінін, қырықтан кейін де жаман қатынның қылық шығаратынынын талай даналарымыз ескертіп кеткен.

Қазіргі заманда қатындарынан қара қуат-жала, жылан уын алған, уланған еркектер түрлі ит ауруымен қоса белсіздік ауруына тап болғасын 50-ден кейін бала туғызу қабілеті жоғалып «гендерлік теңдік» дегенді осындай жасқа келген еркектердің ел биліктің қолдауы және арсыздықты мәдениет деп санап, өздері де шайтан жамағатына айналғанын аңғара алу әрине мүмкін емес. Міне осыдан барып салыстырмалы түрде жынды пендені «шеріктер», яғни «шерік қосылғандар», «жансыз әскерлер» деп атау да заңдылық. Ел билікте ел басымыз Нұрсұлтан мырза және жеті ел билеуші жандылар тобына жатып, олардың өзі тек Құдайдың қолдауымен ғана аян, уахи кітаптарын оқып, жанды білім алып отырғанымен, оны жетілдіру үшін тақуалық қылу қабылдаған ата заңымызға мүлде қайшы. Яғни ата заңымыз ата жолына, аруақтық ар біліміне қарсылығы да заңмен бекіп, жындылықтың ең жоғарғы дәрежесін бұл заманымызда ел биліктегілер меншіктенеді. Мұндай жағдайда қанша әулиелік істермен көзге түскенмен, ел басымыздың қанын тазартатын тақуа тоқалдары болмағасын және өзі жалаңбас жүргендіктен, философиялық қабаттардың жоғарғы сатысына – пайғамбарлар ақылына жалғана алуы да мүмкін емес. Тек халықтың несібесі, ниетіне байланысты адасып, мүлде руханиятқа кереғар шешімдерді мойындап қоймауы үшін ғана анда-санда мұндай ақылды құдай нұрынан аруағы арқылы еріксіз түрде алып тұруы да сөзсіз. Және мұндай таза ақылға жалғану үшін тамақтың да, тамақтанудың да мәні зор. Мысалға, ел басымыздың тамақ дайындаушысы еркек және орыс ұлтынан. Ал оның қолынан мысалға біздің тазалық, дәретке әбден бойлары үйренген балаларымыз да тамақ іше алмас еді.

Қазақта әулиелікті меңгеруде тек тақуа болған, дәстүрін толық сақтаған, қолында білезігі бар ғана әйелдің қолынан тамақтану шарт еді. Бұндай көптеген нәзік сырларды сопылық ілімді зерттеуші, рухани сарапшы ғалымдардың өзі шетінен жалаңбас жүреді, тақуалық қылмайды, бірақ өзінен жоғары тұрған жанды ақылға, амалдарға жансыз біліммен сараптама жасап, қазақ руханиятын тұншықтыруға ғана себепші болып жатқаны да хақ. Сонымен бірге жаратылыс заңдылықтарын зерттеу түгіл қарапайым құраннан берілген ашық аяттарды да меңгермей, терең сырлы сопылық ағымдарға, жан сырларына, өлімдік ахуалдарға тек кітап біліммен сараптама жасаудан халықты рухани күйзеліске ұшыратқанын әрине аңғарулары да мүмкін емес. Ал жындылық мінезінен, қылығынан тазармай, ақталмай өздігінен мұндай сындарды қабылдаулары да тағы мүмкін емес. Керісінше ашу-ызаларын туындатып, қолдан жазған заңмен немесе қазақ ұлтына жатпайтын белгісіз бір дін зерттеушісінің ақылымен, пәтуасымен қорғанулары да хақ.

Бұл тұрғыда өздерін дана, сөз ғалымдары аталған жындылардың қылықтарына, пәтуасыз сөздеріне, масһабтық заманға қарай өзгерген жансыз білімдеріне талай кітап арнауға да болады. Оған тоқталып жатудың да қажеті шамалы, біздің мақсатымыз – даналарымыз меңгерген мағрипат, хақиқат жанды білімімен жалғану. Әлі әлемді таң қалдыратын қазақ даналарының жан ғылымын жарыққа шығарып, әлемдік дағдарыстан шығуға жол көрсететін текті елге айналуымыз керек. Ол үшін осындай жоғалған арлық білімімізді ғана түгелдеп, баспалдақ жасау арқылы ғана жете аламыз. Қазақтың жер, су атаулары мен әрбір нақылдары тұнып тұрған қазына екенін дәлелдеу арқылы ғана қазақ тілінің, қазақ сөзінің әлемдегі ең басты тілдер қатарына қосуға да бұл жағдай себеп болмақ. Мысалға «АҚТӨБЕ» болу, яғни қажылықты меңгеру, бастағы жынды судан арылу мен Ақтөбеге көрші «ҚАНДЫАҒАШ»-ты, яғни қанымызды ағашқа 1-ші текке «қызылағашқа» айналдыруды ислам араптарға келмей тұрғанда да, қазақ даналары діннің жоғарғы тақуалық дәрежесін меңгере білгеніне дәлел болып тұр.  Қызылағаш оқиғасы да осы қанның тегінің азуына берген жаратқаннан хикметті белгі еді. Ал, тектің яғни ағаштың саны 4-еу болатыны христиан кресінен айқын көрініп тұр. Бұл төрт  текпен  3 нәсілдік бастауға 7 түрлі апат болып, желтоқсан айында тағы толық ескерту болмақ. Қазіргі таңда үш түрлі белгісі түсіп болды да.

Сонымен; Жанды мен жансыз-шеріктерді, яғни жындыларды қалай аңғаруға болады деген сауал қойыңыз. Өткен бір замандарды бір мемлекеттің барлаушы әскерлері келесі мемлекеттің барлаушыларымен жолығып, өзара білімдерін, рухани біліктілігін сынап көріпті. Сонда келген елдің әскер басы, олардың барлаушылар бастығына мынадай сауал қойған екен:

-Сендердің шариғатқа жетік, дінді де меңгерген білімді ел қорғаушы екендеріңе көзіміз жетті. Ал енді сендер жолдың бойында отыр едіңдер, сендердің жандарыңан бір кісі жүгіріп өтіп бара жатты да; «Менің қалай қарай кеткенімді артымдағы қуғыншыларға айтпаңдаршы» деп өтініш айтты. Ал сендер уәде беріп қала бердіңдер. Сонан артынан келген қуғыншылар жаңағы қашып бара жатқан, ұрлық істеген қылмыскер екенін айтып, қалай кеткенінен жөн сұрады. Сонымен сендер айтпасаңдар қылмыскерді жасырып, шариғатқа қайшы болдыңдар, ал айтсаңдар уәде бұзып шариғатты тағы бұзасыңдар. Сонымен күнәлі болмау үшін не істеу керек?, —дегенде жауап ала алмаған екен.

Сонан ол елдің әскер басшысы:

-Сендер шындығанда шеріктер, яғни жансыз екендеріңді осымен дәлелдедіңдер. Егер араларыңда жанды серігі, яғни иманы бар біреуің болғанда; «Біз дереу орын ауыстырып отыра қалайық та, біз бұл орында ондай жағдайға кездескен жоқпыз» деп шындарыңды да айтуға болар еді. Бұл ешқандай шариғат заңына да қайшы болмас еді» деп ескерткен екен.

Сол сияқты ата жолын қудалаған заң шығып, талай заңның орындаушылары біздерге келіп көптеген ордаларды қудалап, құранды лақтырып;  «Неге жұртқа адам бол, арағыңды қой, адал еңбек ет, қазақтың дәстүрін, салтын меңгер, зекет, садақаңды беріңдер, өлілерді құрметтеңдер, жинаған дүниелеріңді құрбандық қанымен тазартыңдар…т.б. сияқты Адамдық істерді, сендер заңнан ұлқсатынсыз айтуға, үгіттеуге болмайды, садақадан салық төлеңдер және оны дінді, адамдықты тек мешіттерден ғана барып сұрау керек»  деген осындай жындылыққа талай; «Ит екеш ит те жақсы адамға айтақтасаң қаппайды» дегенге «Біз заңға ғана бағынамыз» деген жауапты көп естідік.

Осындай жындылық заңға табынуға түскен, елдің қорғаныс құрылымына және миллиардтаған шығынға соқтырған апат, азаптарды Құдайдың жіберген сынағы дәлел болса да, оны жынды қауым өкілдерінің, басшыларының мойындауы мүмкін емес. Алдағы күтіп тұрған қасіреттерді қасарысқан шайтан жамағатына түсіндіру мүмкін емес. Олар үшін кітап бетінде қағазға жазылғаннан басқа Құдай білімін жаңалуы да, өзге аяттарды да түсіру де мүмкін емес, пайғамбарлар да, әулиелер де Құдайдың сүйген құлына уахи-бата, ақыл бермейді, себебі олар өлген, тірі емес деген насихатты ұстанады.

Сонымен елдің де нанымы иманды, яғни жанды білімді тек құдайдың барлығына сену, бес парызды орындап құлшылық сәжде жасау деген ұғым қалыптасып болғаны да даусыз. Демек, Құдай деген ұғым өлі, жансыз, себебі тірілермен арадағы байланыс үзілген, құдай бізді тастап қойған. Олай болса ИМАН да жүрекке келуі мүмкін емес. Иман осы жандық байланысты растықты, барлықтың «ӨЗІНІҢ-БІРДІҢ»  дәлелі. Адам баласының рухани өлімнен оянғанның белгісі де тылсым хикметтеріне иман келтіруі, яғни жалғану мен мәңгілік өмір ағашына жалғану дегеніміз мәңгілік өмірге еге болған Алланың достарымен сұхбаттасу, білім алу емес пе еді? Бұл Ясауи бабамыздың сопылық ілімінің негізі де еді. Ал бұл дәлелге қарсылық – ортақ қосу деп те аталады. Демек, біздің масһаб біліміміз де, философиялық ғылымымызд а халықты рухани ұйқысынан оятпау, ойлау қабілетін тежеу арқылы, тек өлі жағдайда күн кешіп, дүние қызығымен алдап, заңмен басқаруға қолайлы тобырға айналдыруға негізделген.

Шындығанда құранда, інжілде, бүкіл діндер насихаты түгіл нақты оқиғалар мен түсіп жатқан хикметтерді ашықтан мойындамау қарсы шығу, бұл шайтандық пен жындылықтан да жоғары тажалдық білімнің пайда болуын ескертеді. Ібіліс толықтай адамзатқа айналып ғалым, ел билеуші, дінші, сопы, ақын, депутат, саясаткер т.б. барлық істер басына келіп, патшалық құруын тажалдар деп атаған. Тажал деген жынды шайтанның билеуі, яғни жыландық қуаттың рухани тұрғыда дамуы, өркендеуі мен әйелзаттарының жаппай жәндікке айналып, еркектердің арақ ішкендей мастық жағдайға түсуіне себеп болады.

Қазіргі кездегі жастардың түрлі азғындыққа түсіп, үлкеннің ақылына көнбей ойынан келгенін істеп жатқаны да інжіл жазбаларында «улы жыланның тұқымдары» деп атаған. Әйелзатының жаппай қандарының улануы осы жағдайды білдіріп тұр. Сондықтан байын жоқтаған, шашын жайған қатынның, өлген байының жынын шақыру бүгінгі мәдениет салтымыз, шашын жайған, көтін, төсін, қолын қолтығына дейін ашып жын қуатының сипатын дәріптеген қатындардың ел биліктен, депутат да, дәрігер де болып ақыл айтушыға, «әулие»-жұлдыздарға айналғаны да осы жағдайға дәлел.  Бұндай рухани азғындықтан тек мыңнан бір ғана адам баласы ақылын азаттыққа шығарып, АДАМ болып қала алады. Болмаса жартылай адам баласы, жынды ғана болуы хақ….

 

(Жалғасы бар)