Қазіргі таңдағы қазақ елінің ел билеушілерінің үш тілді меңгертіп, жастарды ғылымды қыламыз немесе діншілердің бес парыз намазды үйретіп, масһабпен жүріп, құдай ісінсіз-ақ, шындық, хақиқатынсыз елді иманды қыламыз, деген ұғымның ібілістің ықпалымен, шайтанның сыбырлауымен, тек білімге негізделіп, белгілі бір замандағы кісілікке табынумен амалға айналдыратын жындылықтан туындап жатқанын аңғарудан қалғанбыз. Ғылымды құдайдың өзі беретінін және ғылымның әрбір пендені жанын көбейтіп, өсіріп оған құпия білімді яғни иманды жүктеумен, кітабын алумен ақылдың күшімен, ақылдың қуаттарына ар мен нәр берумен ғана мүмкін болатынын әулие, дана аталған ел басшымыздың өзіне де қалай түсіндіре аламыз?

Сол сияқты қандайда бір ғылымның шындық болып оқылып, ақылдың қабылдауымен ғана жанға иман қуаты болып дәрежеленуі көпшілік арқылы емес, Алланың санаулы сүйген құлдары, арыстары, бірлері арқылы ғана жалғанумен нәтижесін беруі керек. Сондықтан Алланың жібі болған барлық тарихи кезеңдер мен шежіреге толық жалғану арқылы мүмкін болатын да дін ғалымдарына түсіндіру мүмкін емес. Сонымен қазіргі қазақ елінің рухани тұрғыда Алланың бұйырған, белгілі бір өмірге келетін нәсілге ұлттық ерекшелікті жазған, яғни ұлттық нәсілдік ерекшелікті сақтауға берген уәдеміз, антымызды, өз ата-бабадан келе жатқан мирастарын тастап қойған бұзықтар, жындылар  елі болып саналамыз. «Сендерді өзге ұлттың нәсілінен жаратамын» деген Раббымыз. Әрбір пенде нәсілдік, қылықтық, мінездік тұрғыда әлемнің барлық дүниеден өткен нәсілдерінің көшірмесі болып саналады. Сондықтан ана тілін, ділін, аталар аманатын сақтамайтындарға аятта;  «Олар серт бергеннен кейін Алланың уәдесін бұзады да Алланың жалғастыруын (Алланың жібін-жанын, уәдесін, антын) бұйырған нәрсесін (жандық, жындық бірлікті, днк) бөледі. Сондай-ақ жер жүзінде бұзақылық істейді. Міне солар зиянға ұшыраушылар.» (2-27)

«Бірінші байлық – денсаулық» деген қазақ даналары Аллаға берген уәдені, антты бұзбау, шектен шықпай өмір сүре білуді. Себебі; Денсаулық-ақылдың саулығының белгісі, ал ақылдың саулығы жанның саулығын туындатады. Ауру адам қиратуға бейім тұрады. Дені сау адам ғана жасампаздыққа, біртұтастыққа бейім жақын болады. Адамның дені шын мәнінде сау болатын болса, шығармашылық оның мәніне айналады. Және ондай дені сау адамның бойында шығармашылыққа деген құмарлық пайда болады. Шығармашылық еркін ақылға жүгінгенде ғана өмірдің мәнін жырлай алады. Еркін ақыл, ақылдың еркі әрбір пенденің өз ата-анасының жадымен байланысты ғана ерікті тәуелсіз болып жанға киелі рұқтан білім алуына қызмет қылады. Ғылым мен иманда, шындықта шектік, ұлттық, тілдік, сөздік тұрғыда белгі жоқ, әлемге ортақ рухани таза ой қуатының қазынасы болып саналды. Бірақ бұл әлемдік ортақ байлықты әрбір ұлттың жандық кітабы, ақыл-ойдың қисындық сапаға бейнеленген, ата-аналарының жанаттық жарық жан періштелігіне, яғни ақ жаулық қуаты арқылы ғана жалғанып меңгере алады.

  Сондықтанда әр ұлттың ана тіліне сай шығармашылығынан туындаған ойшылдығы да ұлттың денсаулығының кепілі болуы керек. Денсаулық, ақ жаулық әрбір ұлттың ақыл-ойының, бәйшешек бақшасының, адамшылық қасиеттерінің, тектілігінің  жемісі болып, иман, ғылым қуатын меңгерудің, он саулыққа жалғанудың баспалдағы деп түсіну керек. Дүние тұрмысын, табиғаттың жаратылыс қуаттарын басқарып қызметке қоюмен, жер өңдеумен, дүниенің тілін түсінуге байланысты,  білімнің байлығы әлемге ортақ жарық қуаты болып саналады. Жер бетінің тұрғындары ділдік қазынасын меңгерумен өзара білім өндіруге жарысып және бір-бірінен де үйреніп қуаттық алмасуды ғылымға жалғануды қамтамасыз ету керек.  Білім ғылымның екінші кілті болып, бірақ ескіруге, тозуға, қарсылық қуаттарға да айналуға, әлемдік теңдікті бұзуға, ібілістің қаруына айналуға, сау ақылды бұруға да мүмкіндігі бар. Сондықтан ілімді де жетілдіру арқылы ақылды да білімнің қуатына қарай жетілдіріп отыру шарт. Себебі ақылды  білімге түбегейлі қызметке тұрғызуға байлап қоюға болмайды, мұндай жағдайда адамзат білімді ақыл деп ұғынып азығындыққа түседі, ібілістің ұрпағына айналып алады.

Ғылым дүниенің тілін, тіл білімін емес, жанның қуаты – діл білімін меңгеру арқылы ғана жаратылыстың құпия сырын, басқару тетігін әрбір пенде өзінің жанын, рұқының жағдайын, ақиреттік өмір тіршілігін түсініп, мәңгілік өлмейтін жанды өсіруге, өлімді меңгеруге, өлмейтін өмір нәрін алуға, ақылдың сапасын; даналықты, данышпандықты, парасаттылықты қалыптастыруға қызмет қылуы керек. Ғылымды адам баласы жан қуаты арқылы түсініп, ұғынып, шындығын білімге, амалға, әрекетке айналдыруға ақылмен қабылдайды. Мұны ілім деп атаған дұрыс. Сондықтан ақыл жанға қызмет қылса, білімді өзіне қару қуат қылып алса ғана адамзат өмірі мәнді, дені сау, шығармашыл бола алады.

Ал білімге қызметке тұрған ақылда ерік болмайды. Мұндай қызметші ақылды шайтан оңай жаулап алып, демалдырмай үнемі қызметке жұмыс істетіп қояды. «Өмір таусылады, үлгіріп қал» деп қорқытып, асықтырып уақытын, аруағын, тағдырын, дін-жанын яғни ғылымын «МЕН» киелігін ұрлап алады. Мұндай пенделер көпшіл болып, жұрт не істесе соны қайталаумен, өзі меңгерген білген білімін ақыл қылып, шынында ойсыз, ғылымсыз ақылы білімге негізделіп алады да жындылық топтарға бөлініп, өз тобынан қандайда әрекетте, жындылықта қалмауға жанталастырып кетеді. Мұндай пенделер «өз көтін ашушы» болып, яғни дарақылық, есерлік, ойын-күлкіге қарқ болуға құштарлық, жеңіл тұрмысты, жеңіл тіршілікті, тілемсектікті жақтап, сегізкөзіне қара перденің жабылуымен белгілі болады.  Және атақ, дәрежеге де құмар болып, белгілі бір ақыл айту орнына жетіп алса болғаны, белгілі бір тарихаттағы үлгі кісілікке шоқынып, оған ұқсауға тырысып өз ісіне жұбанумен, мақтанумен тіршілік етеді. Ясауи бабамыз; «Кісілігіне қарап сөзін алма, сөзіне қарап кісілігін ал» деген екен.

Мұндай сөз сатушыны, кісілікті Абай атамыз; «…Енді жұбанышы-жалғыз біз бе, елдің бәрі сүйтіп-ақ жүр ғой, көппен бірге көрген ұлы той, көппен бірге болсақ болады да деген сөзді жұбаныш қылады. Оған құдай тағала айтып па, көптен қалмасаң болады деп. Көпке қаһарым жүрмейді деп. Көпке тұзағым жетпейді деп пе? Ғылым көпке келіп пе? Біреуден тарап па? Хикмет (иман қуаты) көптен тарай ма? Бірден тарай ма? Көпке қорлық жүрмей ме?..» (23-ші сөз). Бірақ біздің ел басшыларымыз 30 елмен бірдей болсақ, құдайдың тұзағынан аман боламыз деген саясатты неге ұстанады? Ел басшымыз; «Абайдың мұрасы – қазақтың ең қасиетті қазынасы. Абай өзінің туған халқымен мәңгі-бақи бірге жасайды, ғасырлар бойы қалың елін, қазағын жаңа биіктерге, асқар асуларға шақыра береді.» (Нұрсұлтан Назарбаев).

Ұлтымыздың денсаулығының үлгісін, Абайды тілімен, сөз жүзінде ғана мадақтап, жолдау айтып,  ал іс жүзінде, жат жұрттық көпке күйлеп, «әлмисақтық» уәдені тастап, антты бұзуға неге жол берілді? Ел билеушілердің ұлттың ден саулығы мен ақ жаулығына яғни жете мен сана екі күніне қарсы саясат ұстанып, он саулықтық  ғылымын меңгертпеуге есікті жауып қойған әрекеттеріне Шәкәрім атамыздың сөзімен;  «Ғылымсыз адам-айуан, Не қылсаң да ғылым біл. Ғылымға да керек жан, Ақылсыз болса, ғылым тұл. Ақылға еркін ой керек, Матаудан ойды азат қыл. Әдеттеніп ертерек, Өрісін кеңіт жылма-жыл…». Сонымен ата жолы болып басталған ақылдың еркіне, ата-аналарымыздың есі, тарихаттық жадына жалғанумен, үш діннің (тәурат, зәбур, інжіл) бір жүйемен, шындық ғылымы арқылы меңгерудің құлшылығын, Ғиса пайғамбарымыздың ғибратты ісін меңгеруге тыйым салғанымен қоймай, өздері ата дәстүрін де меңгере алмағандардың ақыл ошақтарынан хабар беріп көрсек.

Аятта; «Бір топты басқа топтан үстем деген сылтаумен араларыңдағы анттарыңды бұзып, жібін мықтап иіргеннен (шежірелік ес, жадының қалыптасуы) кейін тарқатқан қатын құсаған болмаңдар. Шын мәнінде Алла сендерді осымен сынайды. Сондай-ақ қайшылыққа түскен нәрселеріңді қиямет күні сендерге ашықтайды.» (16-92) Айша анамыз біздерге берген батасында; «Қатын көш бастаса көшің тозады, еркек көш бастаса көш озады» дегенді. Енді ақылдың еркін яғни «өз көтін ашып» сөйлейтін, ата дәстүрін меңгермей сөз құнын, парқын, мәресін сақтамай сөйлеп, ақылдың еркін шайтанға берген қандай еркек болсын етекбасты, қатын мінезді болып саналады.

Сондықтан мұндай жағдайда еркектің ғана атқаратын,  ұлттың көш басшылық орындарында, дін істерінде де қатындардың басшылық жасап, ақыл айтып, оның соңына еруге құштар еркектер де басымдылық танытады. Қазір қазақтың ел билеудің қай саласында болсын ұятсыз, арсыз қатындардың немесе арсыз қатынның қойнына жатып, асын ішкен еркектердің басқаруымен, ақсақалдық үлгі имандылықтың, арлылықтың жоғалуымен, қарапайым тұрғыдағы ұлттың жетелігі де жетілмей жатқаны да хақ. Енді ел билеудің саясаты және іргелі білімдерді діннің білімімен арасын жалғаушы, яғни ғылым мен білімнің ортасын, дінін ұстанушы, ата дәстүрімен жүйелеуші ұлттық азаматтық ғылым мектебінің ісін атқарушы дін істері агенттігі болып саналады.

Енді Раббымыздың; «…Сонда Алланың бұйрығы бойынша құс (аққу, сұңқар) болады…әрі үйлеріңде (жан үйінде, ақыл үйі ошақтары ағзаларда) нені жеп нені қойғандарыңнан  хабар беремін (аруақтарың, күзетшілерің арқылы киелі рұқпен көріпкелдікті қуаттаймын). Расында бұл жағдайда сендер үшін әрине үлгі бар. Егер иман келтірген болсаңдар.» (3-49) Қазақ даналығында; «Тоғыз төре төбеден келмей, қырық қожа қырқадын аспай (9+40) текті аталмас» деген өсиеттің осы аяттың ұғымдық, сандық мәнінен туындағанын аңғаруға болады. Ал ата жолының имандылық үлгісінің шарты бойынша және қиямет мезгіліндегі; «…араларыңдағы анттарыңды бұзып, жібін мықтап иіргеннен (шежірелік ес, жадының қалыптасуы) кейін тарқатқан қатын құсаған болмаңдар. Шын мәнінде Алла сендерді осымен сынайды. Сондай-ақ қайшылыққа түскен нәрселеріңді қиямет күні сендерге ашықтайды.» (16-92) деген үкіміне сүйене отырып Раббымыздан; Ғиса пайғамбарымыздың киелі аруағы арқылы ел басқарушылардың, саясатшы ел түземекке ынталыларды, діншілердің, ғалымдардың ден саулығынан хабар келтіріп, ақылдық сипатын ашықтауын аққуларымыз арқылы сұрап көрейік.

Дін ісі агенттігінің орынбасары 24-ші телеарнадан сәуір айының ортасындағы «Келіссөз» атты сұқбатында, «…жүрегімен түсінген иман баянды саналды, иман амалмен байланысты тікелей көрінісі емес..хиджап, яғни қыз баланың орамал тартуы психологиясына кері әсер етеді. Қазақ қызы орамал салмаған…т.б.» пәтуалармен қазіргі таңдағы мұндай жауапты рухани орынның, дін ісінің басшысы бола тұра, өзінің шариғатты да сақтамай жаулықсыз жүрумен бірге, мектептерде орамал тағуға тыйым салғанды заң жүзінде дұрыс деп, құранға, қазақ дәстүріне, аманатына, уәдесіне ашық қарсылық білдіріп, біздің ел басқару саясатымыздың бағытын айқын көрсетіп берді. Енді діннің басшылығына тағайындалған қатын басшының шынында иманы, ақыл ұялары, бой өрісі, дін-жаны қалай екен?

Әбдірәсіл қызы Айнұр. 04.07. 1976 жыл; «Кеудеде өрістік түк тұр (қара жын қуаты). Жүрек 7-мен жүктелген (7 қара жын). Бойда арпалыс бар. Алапат күш бар. Еркектік гормоны (жыныстық қуаты) артып тұр. Түнде ұйықтағанда сілекей көп мөлшерде бөлінеді. Ауыз қуысында қара дақ бар. Сегіз көзде опыра белгі тұр (теріс сәулемен сынған қуат). Тек жынмен жүктелген. Жүрек көзін жауып тұр. Жөнсіздікке салынып тұр. Тапыра басып тұр (қара жүк). Талғажау алмай тұр. Дабыра (жын түрі) тұр. Дүрдиме (жын түрі) тұр. Тілге тиек салу керек. Телегей теңізден тамшы тұр (білім, ілімі). Бірақ дүбаралыққа айналып кеткен. 88 сәруардың теріс көзін алып, жалғанып тұр. Теріскейге батып тұр. Сергелдеңге салып тұр. Жыбыр-қыбыр таянар. Қабырғаға белгісі түсіп батып тұр. Қас пен қабақта тұр (жаулық тартпаудан). Сол жағы кейде ұйып қалады. Аяққа шөңге қадалып тұр. Балтыр тамыры түйіліп тұр. Ми қабығы кебу қаупі бар. Қозғалысы аз, жөңкілісі артып тұр. Аруаққа тілі тиген. 9 дүркін  судан (киелі бұлақтан) өтіп, 9 бірдей әулиелер басынан кешірім сұрап, тілеу тілеуі керек.»

       Бұл сырқаттың белгілерінің әрбір пенденің діні, жанының саулығы бой өрісімен, жеті қабат жарығымен бейенеленетін болса, бұл жағдайда бой өрісінің қара жынмен, тозақпен бауралып алғанына куә болыңыз. Қазақ әйеліне тән аналық ділдің, қисынның да қырық ошағының мүлде қаралықтармен жүктеліп, алты ақылдың жартысы жоғалған, сезіммен ғана пайымдайтын, денсаулық байлығын жоғалтқан, өзін-өзі дін-жанын тәрбиелеп жарыққа шығара алмай жүріп, қазақтың жоғарғы лауазымды қызметін атқаруға тағайындалуынан-ақ қазақ елін кімдердің басқарып отырғанын аңғару қиын емес. Ештен кеш жақсы деп, ата жолын, дәстүрін ұстануға қадам басып, ата жолында шипасын алса, қоғамға, жан ұясына да пайдасы тиетін қатын бола алар еді.

   Енді  дін істерінің жоғарғы лауазымды еркек басшысының; «Қазақ зайырлы(???) мемлекет», сондықтан бүгінгі ел билеушілердің дін саясаты  өте дұрыс жолда …» деген пәтуаларын естігендер де жеткілікті. Шынында бұл басшымыздың ішкі дүниесінің, жанының зайыры шайырға айналып, жараланып ақылы жетілмей қалған емес пе екен?-деген сауалға жауапты Раббымыздан сұрап көрейік; Шойкин Ғалым Нұрмағанбет ұлы; 1.10. 1977 жыл. «Жетілмеген бақсылық тұр. Терісқақпай көріпкелдігі бар (жынмен байланысты). Көзінің ішкі терісі теріс айналу қаупі тұр. Дүркіремеден өткен, сарқырмаға жеткен іркіліп қалған. (рухани екі кезең, оттан өтіп судан өте алмай тұр жаны) Қараша айында өзгеріс тұр. 2 тізеден қыспақ тұр. Буын кейде сырқырайды. Тоғыздың орайын шалмай  (тоғыз төрге жалғанбай) тұр. Тоқырамасы бар (жындылық қарсылық мінезі). Бойды күс шалып тұр (жалаңбас жүру, өрісті тазарта алмаудан). Оң білекте өрістік шынжыр тұр (жаулықсыз, етексіз қатыннан өтетін жылан қуаты). Кейде делебесі қозады. Тойтарыс күші жоқ (ақылы қуатсыз). Кейде тоңғақтық шалады. Шүкінаман шүртпесі тұр. Дін аман шығуға жоба алады (аянмен ескертіледі аруағынан.)».

    Қияметтік мезгілінде адамзаттың күнәдан ақталып, құтқарылу жолына шығу үшін; Раббымыздың; «Құраннан шипа және рахмет түсіремін» деген уәдесінің хақиқаты ата жолы болып бейнеленіп, пайғамбарымыздың; «Шындық қанша ащы болса да, Алланың аты үшін оны ауызға алып тұр. Жаман адамдардың қастандығынан қорықпа.» деген өсиетіне сай енді қазақ ел басшы, дін имамдарының, ғалым, теологтардың және өздерін «имандымын, иманды алыстан іздеп жаныма жазып келтіргенмін» деп санайтын ел тұрғындарын осындай тәсілмен денсаулығының жағдайын әшкерелеп, халықтың жан сырының, рухани жағдайының сырын түсінуді үйрене білуді қазақ дәстүрінің ата жолын кез келген қасиетті, талантты жындылардың ықпалынан азат қылу да керек. Мұндай пенделердің ащы шындықты қабылдап, өздерін жамандықтан, зұлымдықтан құтқаруға амал қылғандары да адамдық, тектілігін жоғалтпағандарының ғана қолынан келері да хақ.

Пайғамбарымыздың;  «Мен саған Құдайға құлшылық етуіңді өсиет қыламын, өйткені Құдайға жалбарыну – жақсылық атаулының басы. Құранды үнемі оқып отыруға кеңес беремін, бұл сен үшін аспандағы естелік пен жердегі жарық сәулемен тең болмақ. Пайдасыз сөздерді көп қолданба, бұл сенен шайтанды аулақтайды, дін жолындағы істеріңе жеңілдік туғызады...» өсиетіне сәйкесті дін құлшылығында өздерін құдайшыл деп атайтын және аспандағы естелікке жалғанып «көк тәңірге табынған текті қазақпыз» деп атайтын, өздерін елді құтқарушы жер бетінің жарық сәулесіне теңейтіндердің рухани жағдайын Раббымыздан сұрап тексеріп, талқылау арқылы ата жолының болашақта әлемге үлгі болатын дін сырлары мен ақталу істерінен мәліметті алдағы жазбаларда баяндап көрейік…(жалғасы бар. Сәуір айы 2016 жыл)