Жаңбырмен жан еніп жер көгерсе,

Батамен қуаттанып ер көгерсе.

Дәстүрі еді бұл түркінің меңгер деген,

Діннен жоба, жұлдыздан аян түссе.

Ерінбей нәпсіңмен соғыс күнде,

Елді кез, көк пен жерге есік ізде.

Атын ал Раббыңның көркем сөзге,

Қанымен жу күнәңді, шамаң келсе.

Алыстан ақсақалды бабаң келсе,

Жаның танып бабаңа сәлем берсе.

Тағдырдың жаңа беті жазыларды,

Кітабын әулиелердің жаның ілсе.