Алуға ғибадат аларлық мысалмен осы кітапта келтірілген тоқсан ауыз сөзге тобықтай түйін болсын демекпін.
Ерте заманда кәпірлердің мұсылман мемлекетіне әлсін-әлсін қауіп-қатер туғызып тұрған кезінде, кәпір елінің бір патшасы еліндегі адамдарды қол астына бағындырудың жаңа айласын ойластырып, еліндегі өзін Ислам дініндемін деген адамдарға мынандай жарлық жазыпты.

      Деген қазақ даналығын  Абай атамыздың өсиетін бұл жазбаның тобықтай түйіні болса, алдағы басылымның жалғасы болсын деп ырым қылдым;

     Бұл жасқа келгенше жақсы өткіздік пе, жаман өткіздік пе, алыстық, жұлыстық, тартыстық, әурешілікті көре-көре келдік. Енді жер ортасына жасқа келдік; қажыдық, жалықтық; қылып жүрген ісіміздің байлаусыздығын көрдік, бәрі қорлық екенін білдік. Ал қалған өмірімізді қайтіп, не қылып өткіземіз? Соны таба алмай өзім де қайранмын.