Аруақтың толық 7 күн қуатқа айналуы тек 10 санымен дәрежеленуден кейін ғана пайда болатынын және ол енді адам баласының өрісінің, сыртқы өрістік зейнет киімінің толық бейнелуімен, қалыптасуымен ерекшеленеді де Мұхаммед пайғамбарымыздың осы аруақ қуатының 3 түрлі бірлігін меңгеру арқылы миғражға көтерілген хикметті насихатынан айқын білуге болады. Ал бұл жағдайдың Құран ғылымының қазіргі дін ғалымдарының, масһабшылардың да ескермей ұмыт қалдырған бір қағидасы пара заңдылығы мен құран сүресінің сандық мәнімен арадағы құпия қатынасынан туындайды. Сондықтан 17-ші сандық орындағы «Ісра» сүресі құлшылық істерінде 17 параға тәуелді болып; 21-сүре ескертулер мен тылсымнан келетін белгілерді, уахидың шартын меңгеру, жеке жол-жоба кітабына жалғану және оның негізі 22-ші сүре жорықтар кітабы, жер есіктеріне жалғану, мұғжиза келтіру болып насихатталады да, екінші жұбы сол жаққа қарай өту кітабы 71-сүре «Нұх» пайғамбарымыздың ізгілікті істері мен нұсқауларына жалғанумен 29-шы пара «Мүлік»-67 сүремен 77-сүре «Мүрсәләт» арасындағы 10 сүреден тұратын құранды алумен, 77 буын нәсілдік белгілерді алумен ғана көкке жалғанып, «Мағарыж»-Миғражды яғни 7 көк қуаттарын бейіш, ұжмақ меңгерумен атқарылған хикметті оқиға екенін және 5 парыз намаздың сыры әлі арап халқынан келмей тұрып бұрынғы Құранға дейінгі түсірілген кітаптардың намаздарын орындап толықтыру арқылы атқарылғанын дін ғалымдарымыз білгенмен, бірақ ондай жағдайды мойындаудан, иман келтіруден мүлде бас тартқандары сөзсіз. Сондықтан хаж сүресіндегі Қағбаны тауап қылу үкімі, яғни біздің дін ғалымдарымыздың бес парыздың бірі қылып елді жаңылыстыруы да осы 29-шы парамен яғни көк мүліктерімен қиямет оқиғаларына және жынды меңгеріп, рұхын, нәпсісін толық тазартумен ғана атқару керек екенін де аятта; «…Сақ болыңдар, билік Оған тән. Әрі Ол есепшілердің ең жүйрігі.» (6-62) деген ескертуді де мойындау үшін ұлттық, парасаттылық, зайырлық сөзге деген махаббат және намыстылықтың, арлылықтың ғана қолынан келетін шаруа. Негізінен Ол-Алланың ғылымы және Кітабы яғни хикметті істері меңгеруші Алла тәні, жарықпен қараңғылықтарды меңгеруші аралық нұр Раббымыз болып сипатталады. Сондықтан аятта; «…Барлық мақтау, сондай көктер мен жерді жаратқан және қараңғылықтар мен жарықты жасаған Аллаға тән. (баураушы денесі-нұр) Мұның соңында да қарсы болғандар, Раббыларына басқаларды теңейді.» (6-1) (7) Ал Раббымыздың құдірет қолының көздердің Алланың өзі себеп болып, бастапқы «Ман» қуатын меңгеру арқылы дәрежеленетін қарекет орындаушы жаратылыс аралық рұхтың себепшілерін «Уақ», «Ру», «Ақ», «У» періштелер, шеріктер болған қуаттарды меңгерумен, жан негізі «Ару» ды және «Ақ»-ты қалыптастырумен байланысты болады.
