Ертеде бір шаhарда мейірімді, дана қарт өмір сүріпті. Күндердің күнінде саудагерлер сату үшін шахарға темекі алып келіпті. Шахар тұрғындары бұрын көрмеген тауарды қызық көріп, саудагерлерді жапырлап қоршап алады. Саудагерлер:
— Керемет жапырақ! Құдіретті жапырақ! Барлық ауруға ем болады!Алған да арманда, алмаған да арманда! Келіңдер! Дәмін татып көріңдер! — деп жар салады.

… Сонау ерте кезеңде орта дәулетті бір ерлі-зайыпты жандардың жалғыз ұлы болыпты. Күндердің күнінде әлгі жігіт ер жетіп қалыңдық іздеуге ел шарлайды. Сөйтіп жер шалып ой-қырды кезіп жүргенде, бір шөлге кездеседі. Арып-ашып, ішуге су таппай, сая табалмай есеңгіреп тұрғанда, көзіне ақ шатырлы үй шалынады. Не керек бұл ару боп өзгере салатын перінің мекені екен.