(ӘНДЕТІП ОҚЫҢЫЗ)
МЕН, ҚАЗАҚ ҚЫЗДАРЫНА ҚАЙРАН ҚАЛАМ,
БҰТЫНА ШОРТИК КИІП ТАЙРАҢДАҒАН,
ОСЫНДАЙ ҚЫЗДАРЫҢДЫ КӨРМЕЙ КЕТКЕН,
НЕ ДЕГЕН БАҚЫТТЫ ЕДІҢ, ҚАЙРАН БАБАМ.

МЕН, ҚАЗАҚ ҚЫЗДАРЫНА ҚАЙРАН ҚАЛАМ,
ТҰМШАЛАП БЕТ-АУЫЗЫН БАЙЛАП АЛҒАН.
КӨРЕ АЛМАЙ ҚЫЗДАРЫҢДЫ, АРАП БОЛҒАН,
КЕТТІҢ-АУ АРМАНДА БОП, ҚАЙРАН БАБАМ.

МЕН, ҚАЗАҚ ҚЫЗДАРЫНА ҚАЙРАН ҚАЛАМ,
ҚЫТАЙҒА ТИІП АЛЫП САЙРАНДАҒАН.
НЕМЕРЕҢ ҚҰРАН ОҚЫП ЖОҚТАМАСА,
КІМДЕРГЕ ӨКПЕЛЕЙСІҢ, ҚАЙРАН БАБАМ.

МЕН, ҚАЗАҚ ҚЫЗДАРЫНА ҚАЙРАН ҚАЛАМ,
САНАСЫ АДАСУДАН ОЙРАНДАЛҒАН.
ҚЫЗ-ҚЫРҚЫН, ЖІГІТ-ЖЫРТЫҢ БОП КЕТКЕНІН,
СЕЗІНІП ЖАТЫРСЫҢ-АУ, ҚАЙРАН БАБАМ.

МЕН, ҚАЗАҚ ҚЫЗДАРЫНА ҚАЙРАН ҚАЛАМ,
НАМЫСЫН, ҚАЗАҚПЫН ДЕП ҚАЙРАМАҒАН.
КӨРІП ҚАЙТ ӨЗ КӨЗІҢМЕН, ДЕСЕМ ЕГЕР,
ТІРІЛІП КЕЛЕР МЕ ЕДІҢ, ҚАЙРАН БАБАМ.
(М.АХМ.)

Мен, қазақ қыздарына қайран қалам,

Ұят, деген сезімнен жұрдай болған.

Сызығын жан сырының қарашы, деп

Шалбар киіп, төсін ашып тайраңдаған.

Мен, қазақ қыздарына қайран қалам,

Шүлдірлеп ана тілін, ділге алмаған.

Қаны азып мәңгүт ұрпақ туып жатқан,

Қазақтан садақа кет, өңкей надан.

Мен, шешеге арсыз қыздың қайран қалам,

Тәрбисінін қызының бере алмаған.

Өз қолымен, ділін ұрпақ кесіп жатқан,

Қалайша ана аталмақ мұндай надан?

Мен, әкеге арсыз қыздың қайран қалам,

Қырық үйін өз ағаш тегін ойрандаған.

Қалайша әкемін деп қыз өсірген,

Мақтанбақшы тексіз қалған ондай надан?

Мен ерлерге шалбар киген қайран қалам,

Қатында жаулық жоқ, қызы хайуан.

Қазақпын, адаммын деп ерік бермес,

Ондай жынды қазақта көп ардан қалған.

Мен қыздарға көтін ашқан, қайран қалам,

Өздерін артық көрген етек жауып оранғаннан.

Мейлі ұқсасын арапқа, мейлі саған көрінбесін,

Солар ғана қан тегін ұлтыңның сақтай алған.

Мен ел билген мырзаларға қайран қалам,

Арсыз, ұятсыздыққа заңмен болған қорған.

Ұлтының ата дәстүріне қарсы болып,

Осылай ұлтының тағдырын ойран қылған?

Мен зиялы қауымның істеріне қайран қалам,

Сөз астарын меңгере алмай, болған надан.

Ар білімін, аруағын тарихтан шығарып тастап,

Ішіп жеумен, дүние қызығына неге алданған?

Мен діншелердің ақылына қайран қалам,

Өзге елдің дін –салтын намазға алған.

Жан мен рухтың арасын ажырата алмай,

Қалайша халықты алдап, жолдары тура болған?

Білімді қатын, еркектерге қайран қалам,

Жалаңаң бас, жалаңаш арсыз, есті аталған.

Дәстүрін ата баба меңгере алмай жүріп,

Ісін алмай бабасының, үлгісіз сөзін алып,

Намыс, деген ар екенін біле алмаған

Сонда да ұлт жанашыры болып алған.

***   ****   ****