«Жастык шак жайнап турFан гул емес пе,?

Сол гулдiн наFыз озi бiз емес пе.?

Аркiм оз суйгенiне косылса егер,

Омiрдiн бар кызыFы сол емес пе.?»

(Бір ақынан)

****  ****

Гүлде де гүл бар өсетін,

Кей гүл бар исі жоқ,

Сырты көркем.

Ал кей гүлде тікен болып,

Искейсің тек ерінбесең.

Қыз деген жалқы өскен гүл емес қой,

Бақшасы адамзатың бұл  өсіргеен,

Бағбаны дұрыс болса, гүл жетелеген.

Оларда сендердей жалаңаш аз болған ғой.

Қазаққа бұл мақтан  тән болған ғой.

Ұлтыңды жат жерде көрсете алмай,

Сұқтарын жинап қайту сән болған ғой.

Әйел еді бұрын қазақ мақтаны,

Ар, ұятты аналар да сақтады.

Енді әйел армандар ол емес,

Өзге жұрттан қалмай жүру болды егес…

***   ****

Әйелсіз өмір де, тіршілікте тоқтайды.

Сақатансаң ғана Алла сақтайды.

Бағусыз қалды қатындар,

Қазақтың бұдан соры бар.

Қыздар арсыз бүгінгі,

Ертең кімнің келіні?

Ұрпақ азып барады,

Жаулаған нәпсі сананы.

Ал еркін жүре ғой,

Қызығын өмір көре ғой.

Жоғалса дәстүр ұлтыңның,

Пайдасы бар ма жыртыңның?..

Қазақтың жайын сайлағам,

Талай жыл болды ойлағам.

Жаздым санмен Абайды,

Тыңтайтын пенде табылмай,

Ел билікте теріс қисайды.

Пайғамбармен кездесіп,

Аманатын алғанмын,

Талай көкте жүздесіп.

Жаулығы қатын жердегі,

Көтерткенмін талайға,

Ата алмас мені ендігі.

Бәйбішем де білген қадірін,

Халқымда бар артымда,

Үйренген жаулық әдібін.

Сынаймын ашық наданды,

Жалаңаш қатын хайуанды.

Қарсы болса қатындар,

Алыстан сөзбен ататын.

Бақсылық оғым тағы бар.

Нанбасаң қыл қарсылық,

Көресетемін аруақтың,

Басыңа түсіріп таршылық!

****   ****