Бұрында қазақ аталған,

Тегімен өзін мақтанған.

Малдан басқа істі алмай

Аруағын да талай тастаған.

Құдайым сосын сынаған,

Білімді, өнерлі елдерге

Бодау ғып талай құлдаған.

Талай ел мақтап алдаған,

Бірі дін ұсынса,

Бірінен білім үлгі алып

Ақылмен текті өсірмей,

Ескілік кекті кешірмей

Құдайдың берген сынына

Қарсы боп жынды ессіздей.

Дүние-малмен бағалап,

Қиындық көрсек атойлап

Айдап сап момын халықты

Қырғызған еді азаптап.

Тағдырлар ісі қайтадан

Дінсіздер шығып арадан,

Шапанын дәстүр жамылған

Орысқа жүр айдап сап,

Тажалдай сөзі даурыққан.

Қызыл деген масқара,

Атады деп орыс басында.

Құрту керек мұны да,

Қазаққа ғылым қонсын ба?

Қызыл қаның болмаса,

Жәндіксің көкшіл расында.

Қызылды құдай жаратты,

Білімді орыс жұртына,

Кертарпа болған қазақты

Біліммен жаңа суатты.

Петр мен Павел болмаса,

Рухтың сырын үйреніп

Дін інжілді елің алмаса,

Бақсылар емші арадан

Әулиелер болып шықпаса

Қалай текті аталмақ,

Дінсіздік бұл далбаса.

Басың қайда келгенін,

Есті адам мұны ойласа.

Қаның да бар үш жүзің,

Екі жүз ұлттан із болса,

Жүзің жермен жалғанса.

Орыстық нәсіл ішіңде,

Қөре алмастық шошқаша.

Қалмақтық нәсіл және бар,

Сөз түсінбес наданша.

Тегіңді номад таба алмай,

Сөйлегенге мәзсің қазақша.

Тегіңді тапсаң номадтық,

Боласың әулие жаңаша.

Орыс түгіл әлемді,

Билер еді балаң ғылыммен,

Аруағың түгел қолдаса.

Ендігі тегің жабайы,

Түскендей таудан оңаша.

Құримыз, бітті, кетті деп

Даурығып жүрсің тажалша.

Қатындай босқа сыңсыған,

Еркек жүр жас балаша

Байбалам арты пақырлық,

Парасатты адам ойланса.

Ел билік дүние қумаса,

Әлемнен үлгі алмаса

Шаруаның жайын ойлаумен

Өндіріс түрлі ашпаса,

Қайдан қолың бос болып,

Қуар ең партия ел аш болса.

Бүгінгі тоқтық заманың

Мастықтан көзін аша алмай

Елің жүр той-тойлап

Күн-түн ойын қол боста.

Өнерді іспен меңгермей,

Маңдай тер төгіп ерінбей

Нанның да дәмін білмеген

Құдайсыздар жүр өзгермей.

Қарғыстан басқа айтпайтын,

Соғысты аңсап жоқтайтын

Басыңа келсін қайғысы

Заманын Құдай ақтайтын.

Жастарға азған қарамай,

Қатының арсыз жүр қалай.

Әй дейтін әжең қалды ма?

Қой деген қожаң азды ма?

Әулиелік болса арыңда,

Арыңды ізде мал болма.

Орыс па зорлап аздырған

Дәстүріңді қойған сыйлатпай.

Дініңді ұстап тазартсаң,

Жастарға үлгі қалдырсаң

Болса елің жарымы иманды

Бермей ме Құдай сұрансаң?

Өлді деп Құдай зарлаған,

Тағдырдың ісін қолға алған

Қиямет сағат еліңде

Орыс емес мұны жазғызған.

Қырылып жатыр айналаң,

Қан төгіс зарлы ойбайдан,

Кадаффиін өлтіріп

Тажалға ерді мұсылман.

Сирияға кетті жастарың,

Ақылың болса тоқтатсаң,

Құр ойбаймен тажал боп

Аруаққа құлақ аспасаң,

Мешелдік келер сол жағыңа,

Жамандыққа елге шақырма,

Аздырып жанды шатылма.

Қияметтің келген сынағын

Меңгермей дінін заманның

Құдайым берер жауабын

Көрерсің тозақ азабын.

(тамыз 2014 жыл)