Байтасов Т.К. жеке блогы

Қол істеген ісіңді,

Мойынға алып түзерсің.

Кейінгіге жүк болып,

Жамандығы өтпесін!

Қыс келер көңіліңнің мұзы қатып,

Бейне ұйқыға түсерсің сілең қатып.

Ар деген арланып шығар пенде болсаң,

Қайта шығар күндерің кеткен батып

Машақатқа салынып,

Еріккенмен ерігіп.

Жалаң сөзге желпініп,

Көпшілік жүр зерігіп.

Сүрінгенге күлмессің,

Күнә жинап бойыңа.

Құлағанға демеу бер,

Кезігерсің жақсыға.

Асығады адамзат,

Аптығады несіне?

Қызық, думан, сайранға

Алданады бәрі де.

Тұрақсыз мінезден,

Шикілік тұрар түбінде.

Алаңдаған көп жастың,

Ділі әлсіз бүгінде.

Өткен өмір себепті,

Тағдырың солдан келмекті.

Тірілтіп оған су берген,

Өмірге қуат бермекті.

Жүректің сырын ақтарған,

Пенделер бар нұр жиған.

Ілімменен білімнің,

Ортасын тауып жалғаған.

Ырылдасқан қыз, қатын,

Абырой бермес басыңа.

Ата дәстүр ел салтын,

Тастаған көп артына.

Жаратылыс басы сөз болды,

Сөз Құдайдың нұр буы.

Нұрдан тарап сандары,

Үнсізден Алла ойы еді.