Құл болу мен құлдық ұру  

Бөлім: Ата дәстүр өлеңдері №8 67

Сөздерінің білімдіде кетті қаймақ,

Астарына сөзінің қалсаң бойлап.

Әлемді түзеу үшін өзің бастап,

Жан, рұқыңды күнәдан алсаң ақтап.

Құл болудан құдайға бүгін қазақ,

Құлдық ұрып ібіліске құрған тұзақ,

Қыз қатының жәндікке айналып жүр,

Құлдығына жындардың бердің байлап.

Құл болуға құдайға деген азап,

Киім, дәрет бойыңа алмай қазақ.

Ел биліктен көресің мұны неге,

Құдайдың сынағына берген жауап.

Надан болма айыптап шайтан құсап,

Өз-өзіңді аласың неге ақтап.

Құдайына жақынды кедей қылмақ,

Тарихыңда болмаған еді қазақ.

Екі күнің жете мен сана тұрақ,

Бас пен етек алсаңшы өзің қорғап.

Қан тегің мен жеті жаның,

Көбейумен ұлтыңа қосар қуат.

Қуат қосқан әлемге Адам болад,

Адамдықты құдайым тұрар қолдап.

Арсыздарды жазалауға үкім түсіп,

Арлылардың әлемде күні туад!

(Тамыз айы 2016 жыл)

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *