Әйел барда жалынсың сен, отсың сен

Бөлім: Ата дәстүрі өлеңдері №7 53

Әйел барда мерекең де мейрамың,

Жаның құмар алуға әйел сыйларын.

Әйел сенің күзетшің де, ұрың да

Біле алдың ба рұқынан қуат ұрларын.

Меңгермесе әйел дәстүр салттарын,

Еркек байғұс жүк қып алар шайтанын.

Кисе қатын  еркек шалбарын,

Байына егер әтектіктің салдарын.

Әйел шайтан сезімге беріп жандарын,

Жаулығы жоқ қатын білмес азғанын.

Қанында жоқ байына бермек шарабын,

Жаламенен улап жатыр ердің қандарын.

Еркек бала туғанға мәз жеп қалжасын,

Қаны әлсіз нағашыдан алмай ағашын.

Бықсытады түтете алмай жыныс ошағын,

Ағаштары жетілмегеннен жастардың.

Қызың ұятсыз, ұлың арсыз тапқаның,

Жалаңаштар бүгін болды аспазың.

«Көтенді» мен «көтібарды» тең деген,

Надан қазақ, жат жұрттың алдың салттарын!

***  ****

Әйелге бағыныштылық қанымызда,

Ананың сүтімен берген ақылымызда.

Анамыздан таза жанның қуатын алып,

Жар сүйіп мұны іздейді жаның қызба.

Сезімнің қан шарабын татымында,

Етектің киіз сезім байлап қазығына.

Ақымақ әйел өзін бұлдай біліп,

Шөмішке байлар ердің нанымын да.

Бойда қызу салмағынан арылуға,

Еркек дайын жаманды да жар қылуға.

Шайтанынан қара қатын азық алған,

Санасы өлі дайын болар бағынуға.

Жаласын алған ерді азғыруға,

Қанында шайтан көп қатын, қызға

Қолынан уын жылан азық қылған,

Ит аурусыз еркек аз халқымызда.

Жындылық көп  қатын, қызымызда,

Мен білеммен ақылы суық, сөзі мұзға.

Кекшілдігі ішінде жылан болған,

Қойынға алып, қаныңды улап алма.

(қазан 2014 жыл)

****  ***

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *