Байтасов Т.К. жеке блогы

Көңілде ақыл тұрақтар,
Ескі ақылда көңіл бар.
Көңілмен көрген өмірді,
Ата-анаңнан көңіл ал.

Заң білген ақылды –данышпандық,
Түрлі айла біліммен мал табарлық.
Шындықтан шын ғылымың жоқ,
Жындылық, жат елдің салтын алып.

Надан көп төрт аяқты малға ұқсаған,
Бар арманы дүние, мал қолға ұстаған.
Анау кедей, мынау неге байыды деп,
Бірді-бірге айдап салып дау шығарған.

Өзің үлкен қылығың бала- шаға,
Құдайды емес дүниені алдың арашаға.
Атақ, дәреже, тағыңды сауда қылып,
Қоңыздай боқшы аталу жараса ма?

Білімді заман әлемде,
Өнердің кілті білімде.
Темірді құдай жұмсайтын,
Адамзат ісі өнерде.

Қыздарды көріп бүгінгі,

Арланбай тұрмас есті адам.

Болашағын болжап ертеңгі,

Құдайдан талай сұрағам.

Ұзақ жыл бірге отасқан,

Шал кемпір еді шау тартқан.

Кемпірі өліп жетпісте,

Шал қалды артта атасқан.

Артына қарай берген соқашыдай,

Екі жүзді діншінің халі осылай.

Өз ұлтының дәстүрін аттап өтіп,

Өз ұлтының рухына опа қылмай.

Сөз қалдырған даналар,

Нақылын ұрпақ бағалар.

Сан ғылымын меңгер деп,

Білімін өсиет шамалар.

Тауық тоймас тамаққа,

Жаны тұрған тозақта.

Туу керек жұмыртқа

Аллаға айтпақ мадаққа.