Сөздің құнын бағалатқан,
Шешеніне шапан жапқан.
Жиреншенің лашығына,
Жаяу барып дәмін татқан.
Сөздің құнын бағалатқан,
Шешеніне шапан жапқан.
Жиреншенің лашығына,
Жаяу барып дәмін татқан.
Қазақ неге қуандың,
Орындалды деп қалауым.
Орамалға тыйымды,
Биліктің займен тыйғанын.
Ел басшылар неге сөзді ұқпайды,
Естілерге болып жүр бұл қайғы.
Үлкендерден ақсақалдық жоғалған,
Ата дәстүр ата жолын кім ұстайды?!
Үміт пен күдігі арпалысқан,
Елі қазақ билікке сенім артқан
Ел басы ай сайын жолдау айтып,
Нәтижесін көре алмай сарсылытқан.
Ел билігі қазақтың табынғаны,
Әлемнің замандық өмір салты.
Елес болып сұлу қыздай еліктірген
Дүние байлық ібілістің аздырмағы.
Жүйріктен жүйрік туатын,
Аталар жолын қуатын,
Заманы келген қазаққа
Аққу мен сұңқар шығатын.
Уақыт дейді өміріңді ұрлайды,
Секунт, минут, сағаттармен санайды.
Біз де бір бөлшегі әлемнің,
Уақыт болып жаралғанбыз арнайы.
Қасиетін былғап жеріңнің,
Аманатын тастап елінің
Адамдық кетті биліктен,
Пәтуасы болмай сөзінің.
Мәңгілік қазақ ел дейді,
Алты жаны деген өлмейді.
Тозақтық болмай барша жан,
Жанатпен өмір тең дейді.
Бірің қазақ ұлысың,
Бірің қазақ қызысың.
Адамдықты құрмет қып,
Сақтаған өз жынысын.