Қазақ еліне келген құранда арнаулы кітаптармен көрсетілген пайғамбарларымыз; Һұд, Юныс, Юсып, Ыбырайым, және Лұқман елші болып 31,14,12,11,10-сүрелер біздердің ата-бабаларымыздың шежіресі мен дінінің негіздері болып есептеледі. Қазақ елі үшін әуелі 31-сүре қырыққа толған даналықтан оң бағытқа қарай тура жолдың нәтижесі Бақара сүресіне жалғанамыз. Бірақ оның да адам баласының білімділігі, қасиеттілігі және туғаннан берілген кітап сандарына қарай белгілі жүретін жолдары бар.
Алдыңғы бір «Ғылым берілу мен ғалым болу» деген басылымда ғалымдықтың қазақ жерінде көріністеріне тоқталып өткенмін. Енді құран арқылы аз ғана мағлұмат алып көрейік. Әрбір жаратқан пендесіне жаратушымыз 4 сөзбен кітабын, әлемнің жарығын беріп сол кітаптар арқылы тағдыр кітабын қоса меңгеруді үкім еткен де ол кітапты «Бол» деген 3 кітаптан тұратынын және жерге қайта кіргенше сол кітабымыз арқылы тіршілік несібеміз берілетінін біріміз білсек, біріміз білмейміз. Бұл құпия кітапты адам баласының жанына рухпен жазылатынын;
Абай атамыз;«Жол көрмек, жоба білмек, жиһан кезбек, Бой жеңбек, ер жігітке, ғақыл (ақыл-ой) таппақ, Тағдырын көрушінің (аруақтың білдіретінін) хақтан (Алла достары) біліп, Көшелі өнер иесін (қасиет қонған) жүрсе жақтап. Ниетің түзу болса сенің аппақ, Екі елі аузыңа қойсаң қақпақ, Сыбыр, өсек дегенді сырттай жүріп, Ғылым өнер, мал таппақ, жұртқа жақпақ.» Шәкәрім атамыз; «Пәлесіне дүниенің Күні-түні сабыр қыл. Таза болса мақсатың, Ақыры қолың жетер біл. Көңіл жібі (аян, уахи, кітапқа жалғану) қолымнан Шықты, көңіл тазалар, Талай сырым жасырған Болды міне, елге жар. Шыр айналған он күн (аруақ), біл: Айла сиқыр, жалын шоқ. Достым, досқа (әулиеге) достық қыл, Өмір өтсе уақыт жоқ…Балауыз қылса тасты ұстап, Ондай достан шегінбе. Тұла бойды билеп ап, (аруағы) Шамша жағар тегінде. Жылы сөз бен тәтті тіл (құран бағыштау) Өмір берер өлгенге. Аяқшы оны хабар қыл, Пір-сопылар келгенде… Қуаныш қыл рахатта, Қайғысыз бол іш шарап. Құранды оқып, ел аулап, Тұзақ құрма сен бірақ.»
