Байтал шауып бәйге алмас…  

Бөлім: Ата дәстүрі өлеңдері №7 130

Байталдық жыныстық мінез деген,

Ұрғашылық әр айғырды өзі іздеген.

Ұрланып жас айғырға артылатын,

Кәрі байтал үйірінен өзі жүрген.

Қазақта азғындаған нәзік жандар,

Байталдық мінез түрлі тек жоғалтар.

Байталдығы көрінген жануардай,

К..т сызығын ашып жүр ұятсыздар.

Тәндері және ашық сұқ қадалған,

Екі аяқ ағаш болып арамданған.

Ақ жаулық пен күзетші етегі жоқ,

Киіз қазық жан үйіне айналмаған.

Етек, жаулық екі текке жалғанатын,

Ұлтыңнан сана қашты ой алатын.

Ойсыз ақыл, біліммен жан өлтірген,

Ел билеуші, зиялылар наданданған.

Байталдар есекпен шағылысқан,

Қашырдай рухы өзгеріп азғындаған.

Екі түрлі мінезді хайуандардай,

Қатындар көп тегі азған бала туған.

Дертсіз іштен бала аз туылмаған,

Байтал түгіл басы қайғы ар жоғалған.

Мақтаны ел биліктің ауру емдеу,

Тәнді түзеп, жан туралы ойланбаған.

Қыз, қатындар ұяттарын баға алмаған,

Жаннан-жан туатынын ойланбаған.

Көлеңкесі жәндік боп туып жатқан,

Байталын текті айғырға қоса алмаған.

Байталын шаптырған көп әр айғырға,

Есек болып артылған еркек арсыздарға.

Еті арам, қаны азып діл жоғалып,

Иісі қазақ өзгеріп тек, жоғалды қазағымда.

(қыркүйек 2014 жыл)

***  ***

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *