Ей балам, саған қарап ойланам,
Сәби кезің, томпаң қағап ойнаған.
«Кім болсың» туындады ой маған.
Байтасов Т.К. жеке блогы
Мен біржанмын, жұмбақ сырмын пендеге,
Мылжың емес, сараң емес сөзге де.
Орта бойлы, қысық көзді, ат жақты,
Көп ішінен ілінбейтін көзгеде.
Жерге шашар күн шуақ,
Тіршілік шегі ол сұрақ.
Жалғандық өмір жолынан,
Парыздың жүгі тұр сұрап.
Үйінді тас ес білгелі үй маңда,
Үйіндіге көз үйреніп қалғанда.
Қысы-жащы ашық аспан астында,
Жатушы еді керексіз боп еш жанға.
Қыс айы еді, қары қалың мол түскен,
Қарfша үй, жалғыз аяқ жол түскен,
Бар сенері бір Алла боп, күн кешкен.
