Байтасов Т.К. жеке блогы

Бос үміті алдаған,

Шырағы жанбай қиналған.

Жер бетінде пенде көп,

Оты бықсып шоқ болған.

Ішіңе түскен арам ас,

Асқазан түбін ағартпас.

Миыңа жетіп уыты

Көгіңнен нұрды қондырмас.

Сиқырмен күнін көргендер,

Тағдырын байлап бергендер.

Сәуегеймін деп бал ашып,

Жындарға қызмет еткендер.

Түбі жоқ, түпсіз жемқорлар,

Қарынды отқа толтырар.

Халықтың жеп үлесін,

Кеудесін керіп жылмияр.

Ғибадат түбі береке,

Құлшылық мәні жүректе.

Сан-сауалды қойдырған,

Ақылдың күші ерікте.

Ақиқат түбі ақталу,

Көкпен жерге жалғану.

Жасырын сырлар тығылған,

Жарыққа қайта айналу.

Имандылықтың тынысы,

Дертке дауа жан ісі.

Қисықты түзер иманмен,

Кісінің болса түгел ар ісі.

Топырақтан тәні жаралған,

Асылы топырақ құмырадан.

Жер анамен жүрек дүрсілі,

Рұқымен қуат жалғанған.

Рахатын теріске айналдырған,

Қыз, қатын, етекбасты ерлер азған.

Ішіп-жеммен, ойын сауық, арзан күлкі,

Жеңіл тұрмыс сүрумен байландырған.

Ақиретте болар азабың,

Дүниемен байлық арамың.

Күміс жіптен үзіліп,

Хабарын алмай Алланың.