Байтасов Т.К. жеке блогы

Жазып едім, аталар ұлағатын,

Ар білімін қазақтың дін тағатын.

Мәдениетсіз, деген маған айып таққан,

Қатындардың естідім сын бағасын.

Ертеде бір ел, құдайлық ата дінін,

Қабылдауға қайтадан құрды жиын.

Патшасына өтініш айта барған,

Даналары ойлаған көптің күйін.

Ақыр заман халқының
Шайдан басқа асы жоқ.
Жақынынан басқа қасы жоқ,
Лағынет қамыты мойнында,
Қолдарының босы жоқ.

Жаратқан махаббатпен адамзатты,

Сүйсін деп ол Алланы жанан тәтті.

Жартысын бар нәрсенің сыйға беріп,

Жалған, деп жалқы сөзді және атапты.

Естімеген елде көп,

Есек мінген сартар көп.

Текті мен тексіз сипатты

Өлшемін мұның кім тапты?

Бақытқа бiздi апарар,
Тiледiм Алла шапағат.
Құлдарың болсын бауырмал,
Бергейсiң елге қанағат.

Япырмау есітідің мұндай сөзді?

Дүмшесің, деп айыптап теріп сөзді

Білімді атап өзін, маған сауал берді

Ажыртып Дінмен, Құдайды алшы, деді.

Мен бір жұмбақ жанмын пенделерге,

Қылмасам да сараңдық, айтар сөзге.

Өлең авторы С.Сейтман.

Гүлді қорлап, қызды зорлап,
Ару жанын түсінбей. 

«Қос аққу

……    ………….   ….

Күн суытты күздің есті самалы
Аққулардың қалмады енді амалы
Қол ұстасқан ғашықтардай аяңдап
Көлге қарай зорға кетіп барады