Дәстүрдің түсіп шапаны,
Жалаңаш қалып бастары.
Салтымен шеттің қосылған,
Болып тұр дінші мазағы.
Байтасов Т.К. жеке блогы
Сөздерінің білімдіде кетті қаймақ,
Астарына сөзінің қалсаң бойлап.
Әлемді түзеу үшін өзің бастап,
Жан, рұқыңды күнәдан алсаң ақтап.
Шешем менің тән еді,
Әкемнен жан енді,
Көңілім деп маған,
Періштелік мән берді.
Дәстүрі қазақ тұрағы,
Бар діннің жанған шырағы.
Қырықтан тиым қызына,
Ғылымы жанның суаты.
Абай дана әлемге ғылым сатқан,
Тегін берер тектіге жолын тапқан.
Абайды мазақ қылып ел билігі,
Ғылымды алмақ болды өзге жұрттан.
Ақындықтың сырлары бар көп ұшты,
Өлең қылған дүние қамы қылықты.
Сезімдерін өлең қылған ақындар,
Ішінде жүр ар, ұяттың ұрысы.
Құранның терісі мен оңы барды,
Теріске алмақ ібілістің ұрпақтары.
Дін ісін, Құдай ісінен артық қылып,
Тәпсірші көп тіл майда сөз жазады.
Үш мүшесі ғылымының,
Жүрек, қайрат, ақылың.
Үш сипатта қуаты
Жіктеп көрсек танымын.
Қазақ едік құдайға шын иланған,
Дәстүрімен ата-баба қолдау болған.
Бөріктің намысы бір, деп атап,
Бас қадірін ар қуатын сақтай алған.
Өнер білім, қазақтың атқан таңы,
Астанамен көркейтіп сары арқаны.
Шаруашылық ісінде озық болған,
Нұрсұлтандай басшының аты қалды.
