Байтасов Т.К. жеке блогы

 Кемістік тәнде болса болар қайғы,

Еңбекке жарамайтын нан сұрайды.

Қайыршы көп бүгінде сұрап жүрген,

Сұрамшақпен иманды ғана ауырмайды.

Қазағым осы болды жеткен жерің,

Жасыңнан ар-ұятты ескермедің.

Жиырма бес жыл толып бүгін таңда,

Шайтаннан жын өсіруге кетті еңбегің.

Адам жалғыз басында жаратылған,

Адамдыққа бұл үлгі ғибрат қылған.

Бір-бірін қайталаудан жалықпайтын,

Жын қуаты көбейер қылығынан.

Қашан күн ол болады,

Қойғандар бар сауалды.

Патшалығы деп Құдайдың,

Ғасыр боп алтын аталды.

Шүкірлік қылыңдар адамзат,

Нығметін Құдайдың болған хақ.

Рахметі Алланың түсірген,

Тағдырмен жазылған болып хат.

Ар-ұятсыз ел болған,

Жан өліп, тән шөл болған.

Арманы ұлттың жобасы,

Байлығын дүние қолға алған.

Киесі жердің рұқың бар,

Жүрегің оған жалғанар.

Жаратқан жерді Алланың,

Меншігін Ол басқарар.

Азғындық сезіммен бірге жүрген,

Шайтанның үнін алып білім білген.

Қазақ надандығы қала ма бос,

Ауысып талай заман нәсіл өнген.

Кәрі құрлық деп Европаны,

Атағаны шығыстың даналары.

Кәрілік пен ауру қатар жүрмек,

Жан қуаттың әлсіреп азайғаны.

Тірімін бе деп бүгінде,

Сауалды қойып көр өзіңе.

Тіріде ұят- ғылым бар,

Өмірден алмақ  сый жүлде.