Дінің де ұлтымыздың да тәрбиесі сөз білімін меңгеруге келіп тірелетіні де хақ. Ендігі қазақ елінің сөз білімін жүргізуші; филолог, психолог, жазушы, ақын, саясатшы, дінші қауым өкілдері болғаны да айқын. Көптеген жылдар дін дәстүрінің де, қазақ салт-дәстүрінің де көлеңкеде қалуымен, ендігі жолымызды да, саясатымызды да, дінімізді де кітаптан алған, оқыған біліммен бағалап, кім көп білім білсе, кітап оқыса сол ғұлама, дана, деген ұғым қалыптасқасын, аталарымыздың; «Ақыл жастан» деген мақалына сәйкес келеді.
Байтасов Т.К. жеке блогы
VIII- Жын қуаттары мен адам болмысының рухани дәрежесінің философиялық түсініктері
(Жалғасы, басы1;- 7;-ші бөлімдерінде)
Normal 0 false false false RU X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Обычная таблица"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-fareast-language:EN-US;}
Жоғарыдағы алғашқы бөлімдерде баяндалғандай Хау анамызға алғашқы болып үндік қатынасқа түскен жылан негізінен ібіліс періштесінің Адам атамыз бен Хау ана денесіне рухани қызмет, сәжде жасауға қарсы болғаннан кейін қуылған аласталған кезде өрістік түрде бейнеленген жыланға айналған еді. Ал ібілістің жаратылысы оттың негізі – жын болса, оттың жалынынан ағашқа айналып, яғни шырша тектес қарағай ағашы болып, жақсылық пен жамандықтың арасын ажыратып тұрушы, сол сияқты от пен судың арасын да бөліп өзара қатынасын қалыптастырушы негізгі тек болып саналады.
Бұл тақырыпты қозғауға осы сайт бетінде көптеген сауалдарға, деректерге пікір талас барысында қанша дәлел, сандық өлшем немесе басқалай да ата дәстүрінен нақыл сөзге жүгінгенмен қазақтың зиялы, оқысмысты аталаған қауымының өзінің білімде жүрегінде тұрғанынан ешқандай басқа сөзге тоқтай алмайтындығын жындылығын білуге болады.
Кім білмейді Ескендірдей жаһан кезді?
Қанішер, қаһарлы хан ашуы көп,
Жаулаған жарты әлемді, қырды жойды
Сонда да көңілі тоқтап тоймай қойды.
Бес қымбатты адамзаттың болады екен,
Сол қымбатпен иман жүрекке толады екен.
Иманың шартын білмей, құр сенімен,
Иланғанмен амал білмей болар бекер.
Бұрынғы Харун Рашид заманы ма?
Әлде дінің тура жол амалы ма?
Бір шаһардың әкімі басшы болған,
Баласы ол пашаның өсіп толған.
Ілгері өткен заманда,
Дін тұтастығы аманда.
Қайырлы қала беркетті,
Патшасы болған әділетті.
Дербісәлі нәсілі атаның,
Әбсаттар болып жаралдың.
Білімін тоқып құранның,
Құдайдың берген несібе
Тағдырыңды танып ал,
Біреу емес екеу ал,
Жалғыз аят хадиспен,
Масһаб деген тажалдың,
Судың түбі бу мекен?
Жан негізі су ма екен?
Аруақ болып, бу болған,
Бұрын соңды кім болған?
