Қияметтік мезгілдің хақиқатын халыққа түсінікті болуы үшін, кейінгі үш жыл бойы жарты жыл сайын, алдын-ала қазақ еліне және әлемдегі болатын сынақтарды Раббымыздың жариялаумен келеміз. Әрине бұл деректердің қазіргі таңда 70-80 пайыздық тұрғыда нақты белгісі түсіп, ескертілген және тосынан да ескертусіз апатты жағдайлардың орындалып жатқаны да хақ. Сонымен бірге төтенше оқиғалардың, апаттардың, ауа-райлық құбылыстардыңда мемлекеттің қазынасына , жеке-жеке пенделердің де басына үлкен шығындар келтіріп жатқанын күнделікті естіп, көріп куә болып отырмызда.

Өмірдің, тіршіліктің, заманың уақиғалары тағдыр болып өткен шақтағы уақыттан туындайтыны, ал уақытың сол кезеңдегі адамазат өмірінің рухани өнімінен, әлемдік, отандық, туысқандық қуаттық жүйеге қосқан үлесінен уақытық бөлшектерінен, аруақтық сипатынан бірлігінің нәтижесі болуы керек. Олай болса бүгінгі таңдағы болып жатқан уақиғалардың уақыт дәнін, өткен күндері өзіміз екенімізді біліу үшін, өткенге шолу жасау да абзал. Сонымен ақпараттық баспасөз орындарына беріліп жарияланбаған мақаларға шолу жасап, бүгінгі күнгі рухани жағдайымызға себептерді іздеп көрсек. (Шілде айы 2016 жыл)

    Бүгінгі таңда, Ақтөбе қаласында болған бүліктен кейін; Қазақ қоғамында дін мәселесі қызу талқыланып, көптеген дін ғалымдары, имамдарымыз бүгінде дәстүршіл аталып, масһаб дін ұстанмының халықты құтқарушы тура жол, құдайлық таза ақылдан хабар келтіруші өздері екендерін дәлдеп бағуда. Және халықты рухани тәрбилеуде үлкен еңбек атқарып жатырмыз, деген өздерін-өзі ақтаған әңгімелерді естуге болады. Ал шындығында қазақ ұлтының біртұтас бірлігін, туыстық жібін жалғап, алтауын араз қылмайтын ата жолын, дәстүрін меңгермеуге басты кедергіні масһабшы діншілердің себепші болғанын білеміз бе? Алайда оқырман қауым 6-жыл бұрынғы ақпараттық деректерге қайта шолу жасап, өзіңіз пайымдап көріңіз. Дат газетік басылым бетінде қазақ дәстүрін ұстанушы мен масһабшылар арсындағы өз ара дауға бергісіз сөз майданына жазылып, ұсынылып бірақ, жарияланбаған мақаладан…(шілде 2016 жыл)

Қазіргі таңдағы қазақ еліндегі түрлі апаттардың, табиғатың тосын мінезін біздің жер бетіндегі дүние қызығымен, ақша байлықтың соңына түсіп, еліміздің рухани әлеуметлігін мүлде ертегідей көріп, арсыздыққа түсіп алғанымыздан десек мұны ұғатын пенде де аз болар. Бірақ хақиқат келді, түбінде барлық бұзықтықтар жойылады да. Алматы қаласындағы табиғатың тосын мінезін құдайдан сұрап, халықты имандылыққа тәрбилеуге заңдар шығарып, ақпараттық жүйелерден насихатап және Раббымыздың ескертулеріне амал қылатын болсақ, тыныштыққа, бейбіт өмірге жаратушы тарапынан кепілдік болатында хақ.

Қазақ елінде де құраның қарсылығына түсіп және тура жолдың қисығына бұрылып алатын топтардың бір тұтас қазақ ұлтын топтарға бөліп, соңы зұлымдықпен, бүліктерге ұласып жатқанына кім кінәлі, деген сауалдың қойылып, өз ара сөз жүзінде талас тартыстың туындап жатқаны да жалған емес. Ал енді бұл жағдайға ел биліктің ұстанған саясаты мен зиялы қауымның ата дәстүрін жеткілікті меңгеріп, халыққа үлгі көрсетумен, қазақ даналығының ақ бұлағын аша алмауы және масһаб дін ұстамындағы надандықтан десек, әрине оған қарсы болатында да жеткілікті.

Қазіргі таңда дінді түсініп, құранды меңгеру жолына түскендерді және түрлі жағдайда ата жолына емшілік т,б істермен айналысқан пенделерді; Діншілердің халықты олардан қашыру мақсатында, жынмен, шайтанмен қорқытып; «шерік қосылады» деп түсіндіру масхаб дін танытушыларының, өздерін «намазхан» атаған топтардың, бұлжымас әдетіне айналғаны да даусыз. Ал жаратушы иеміз; «Адам баласы мен жындарды өзіме құлшылық үшін жарттым» деген үкіммен, бұл пәтуаның жалған және олардың өтірікші жан ғылымы түгіл, жынға тікелей байланысты рух сипаттарынан да білімсіз, діни сауатсыздығын ескертеді.

Көп дін танушы ағайындар баспасөз, көгілдір терезе беттерінде қазақта дінді танытатын басылым, шығармалар аз деп шағым да айтып сондықтан ислам туралы насихаттарды өзге елден көшірумен ғана айналысады. Ал шындығына келгенде жалпы дінді тек Аллаға құлшылық-деп, құлшылықты намаз оқу деген надандықтан осындай пікір қалыптасқан. Қазақтың бұрынғы өткен қай ақынын, жыршысын немесе жазушыларын, би, хандарының өсиет, өнегелерін, насихаттарын, астарлы сөздерін түсіне білген оқушыға дін туралы яғни ар-ұят, ұждан, әдептен шариғат, киелі кітаптардан ғибрат айтпағаны жоқ десек өтірікші болмаймыз.

Жалпы шариғат дегеніміз адам баласының ниетілігін қалыптастыратын білім негізі болып, ал масхаб болса сеніммен ниетті қосу білімі, ілімі болып, енді иман келтіру; тақуалық, сопылық амалдармен яғни тарихтан хабар, мағрипат білімі тылсымнан құранның белгілі бір жасырын құпиясын кітап алумен және жартқанның хикметтерін меңгеру, көрумен байланысты екенін де жадыңызға тоқып алғаныңыз абзал. Сонымен Ниет; яғни шариғатымыз немесе салтымыздың ұлттық болмысын сақтау үшін міндетті түрде дәстүрлік яғни 8-санымен байланысты сипаты болып оның негізін аталарымыз салты «Қызға қырық үйден тиым» арқылы ал дәстүрді «Еркек сегіз қырлы бір сырлы жан отауы болсын» деген ниетпен қалыптастырған.