Тектімін деп бұғып жүр,
Жыландай уын сұғып жүр.
Қазақ кем деп өзге елден
Надандар айтып сөзін қу.
Ұлы болмақ осылай,
Байтасов Т.К. жеке блогы
Өзін-өзі кісі ғып,
Ақыл айтқан кісімсіп.
Қорқақ, қорқау үлкен бар,
Шешімнен бірлік дүрлігіп.
Заманың болып дүние серуен,
Ақылың, ділің азды елден.
Білімді аталған пенделер көп,
Тектімін деп өзін атап жүрген.
Қазақтың тілін қорлаған,
Ел билік пе аздаған.
Кеңестік болған заманда,
Үлкендер еді азбаған.
Жындылық сөзден басталар,
Құл деген сөзді тастатар.
Құл Қожа Ахмет атаңды,
Надан ғып жынды атар.
Құл болу болмақ арманы,
Нәсілің тектің номадты.
Қатын деп байлы әйелді,
Байлыққа рухқа кенелді
Қа-деген Аққа тең еді,
Тын-деп алған киені.
Бұрынғы еді мақтаның,
Қымбат киім, ас қамың.
Тойдың сәні киіммен,
Жарасып ұят жапқаның.
Құдайым қазағыма берген нәсіп,
Қарекетпен адал еңбек қыл деп кәсіп.
Ашкөздік, көңілі толмас пенделер көп,
Біліммен ақыл тауып сынайды желдей есіп.
Ит мінезді нәзіктер жүр ұмсынып,
Ар-ұятты дәстүрді кетті ұмытып.
Сезімдік ақылмен босқа күліп,
Желігіп қу дүниеге жүр құтырып.
Талай қызға сөз айттым жанға батар,
Аз көрдім ұялғанын арын бағар.
Ұялсын деп ар білімнен мысал берсең,
Өзіңе қарсы болып сылтау айтар.