Ашу мен ыза кернеген,
Қайрап тілін безенген.
Үрлеумен отты жақпаққа,
Біліммен өзін шендеген.
Байтасов Т.К. жеке блогы
Шындық пен шынның да бар айырмасы,
Түс көрмек адамзатқа бұл парасы.
Түстегі шындықты жору керек,
Ал шын түс бар, айқын болған оқиғасы.
Тарихта әпсана бар түс секілді,
Бірі аңыз бірі оқиға күн, түн секілді.
Нұрлысың бабам менің айналайын?
Халық осы, заман сондай не қылайын?
Білемін мен бәрін сен сезіп жатсың
Шапағатыңды келгендерге төгіп жатсың
Айналайын шырағым
Алтын тұғыр пырағым.
Сен туғанда жетпіс мың періште
Бет пердесін шешіпті
Сөйтіп тұрып Алладан
Тілеуіңді тілепті.
Көл анасы жер болар,
Ер анасы ел болар.
Әр елдің өз әулиесі,
Аруағына дем болар.
Түсінгенге сөз — дәулет,
Әншілерге үн — дәулет
Арсыз адам жын болар,
Іздесе мақтан сән дәулет.
Үміт күтсең ұрпақтан,
Тый бойыңды жаманнан,
Сырттан келген жаман қасиет,
Ол ұрпаққа қәсірет,
Жамандық қаныңменен болады,
Зияны ұрпақ қуады,
Тағдырың содан байланып,
Жақсылықты, имандықты жояды,
Иманым шарықтап отырған кезім еді,
Періштелер маған тылсыммен белгі берді,
Ойымды жинап дағы үлгермедім,
Бабамның кесенесіне алып келді,
Атаңнан Абай сөз білген,
Насихат қалған естіден.
Ретімен дене жаралып,
Ар деген қуат жетілген.
Бұрында қазақ аталған,
Тегімен өзін мақтанған.
Малдан басқа істі алмай
Аруағын да талай тастаған.
Тегіңді қазақшала деген надан,
Білімің тек туралы азды адам.
Үш тегіңмен жалғандың есім алып,
Шеше алмай өтті өмірден талай данаң.
