Байтасов Т.К. жеке блогы

Ақылды байлап білімге,

Таңсық болма әрнеге.

Білім шығар қарадан,

Ойын тап құран үнінде.

Кірер есік бар тылсымға,

Қайтар тесік жоқ жалғанға.

Оқпанға түскен құтқарылып,

Жалғанар үзілген тағдырына.

Тобықтан тербеп,

Теріге енбек.

Тізеге жалғап,

Белгісін бермек.

Ғайыптан енген көлеңкең,

Өзіңнен шыққан әсерден.

Құбылтады көңілді,

Бейнеленіп сөздермен

Жөнсіздік пен түзулік,

От пен судай шарпысқан.

Мұнан шығып қозғалыс,

Өлім мен тіршілік алмасқан.

Ескіліктің сөздерін,

Ділмен жібін өргенін

Асыл тастай салмақта,

Кітабынан Алла бергенін.

Басшың болса без бүйрек,

Елдің жайын кім білмек?

Қосшысында жоқ қанағат,

Өзінде жоқты үйретпек.

Мінез жанның пернесі,

Тағдырды өзгертер егесі.

Терең таным, түсінік,

Көпір болар сенімді.

Жанға- тән, ындын, дене,

Тыншытпай тарлық етсе.

Өскені де ол жаныңның,

Көбейіп жеті сабақ өнім бере.

Көкірек көзі ашықтар,

Күнәні көрсе қашықтар.

Амалдатып, маздатып,

Иман нұрын лаулатар.