Байтасов Т.К. жеке блогы

Қос қолдан шыққан қуатың,

Өндірген өнім суатың.

Екі қол ісіне қарсылық,

Күнәға дауа болатын.

Жапырағы иман сарғайып,

Жаңадан шықса жосыла.

Бүршік атар негіз болып,

Тек ағашы жайқалса.

Сәнимен құпия жасырған,

Сан ғасырға ұласқан.

Ұлықтықтың белгісі,

Дән ішінде қалысқан.

Берік сенім, қажымас қайрат қайда?
Бірілікпен іс істерлік ерлік қайда?
Қолдағыны қадірлемей тосынамыз,
Құдайға берген уәде-тілің қайда?

Ой қуаты теңізден,

Түп-тұқияннан негізден.

Жұлдыздың түскен сәулесі,

Ойпатты жердің ішінен.

Сырт көзге сыпайы боп жақсы аталмақ,

Ішіне жиып алып жаман атақ.

Нәпсіге ие болмай жолдан тайып,

Бір күні опық жесе қайтіп оңбақ?

Сансыз бапқа салауат,

Нұр есігін ашқан тат.

Жол көрсетіп игілікке,

Құдайдан алған аманат!

Шыр көбелек айналған,

Дүние өтер түрленіп.

Бір орында тұрмаған,

Тірлік өтер тербеліп.

Селкілдеген секемшіл,

Жағалаған мешітті.

Лә илаһа дұға оқыр,

Делқұлының белгісі.

Естелік боп күнәлар,

Қыр соңыңнан қалмайды.

Тәубең болса азшылық,

Сорың сонан қайнайды.