Байтасов Т.К. жеке блогы

Мінез қылығың адамзаттың еркі екен,

Қуатын және алмақсың көместерден.

Біз білмейтін көп нәрсе бар жаратылған,

Жараттым деген ойшық емес ерікеннен.

Әулиелік — таза жүрек, адал ниет,

Тірі мен өлілердің жөні бөлек.

Тірісінде әулие болмақ талай адам,

Артында із қалдырмай бір керемет.

Атымтай және жомарт болған,

Тарихта жақсылықтан аты қалған.

Әрбір жұма арнайы қонақ қылып,

Кезегімен қала халқын қонақ қылған.

Қай жерде мейлі қай елде,

Ұжмақтың кілті әйелде.

Ақылды дана ерлер де,

Анасыз өмірге келе ме?

Жау жаңбыр жеріме жауа берші,

Көктемде жанның демін жерге әкелші.

Көгерткен жер ананы күннен шуақ,

Тіршілік дәнін жыл сайын себе берші.

Бүгінгі күнгі бұл дұғаларым,

Үлкендерге өмірді сұрағаным.

Дәстүрін тастап, тегі азған,

Үлкендерге берме деп жазаларын.

Қатынды бастан баланы жастан деген,

Даналық қазағымда дәстүр білген.

Қатынның басын қисық қабырға деп,

Пайғамбар сындырып алма оны деген.

Қазақтың ар білімі дәстүрі еді,

Арлы қыз сезімді еркін меңгереді.

Жаны да бойымен бірге өскеннен,

Жанымен жүрек бірге жүрмек енді.

 Тарихтың кім кетпеген тақымында,

Жоғалтқан аруақтан алмай ақылын да.

Аңызға айналдырып көп жағдайды,

Іздесең Кенен  басын, онда тыңда.

Сыйлаймыз анамызды көзі тірісінде,

Балалық парыз бен махаббат жемісі де.

Арғы дүниеге аттандырып сағынамыз,

Қарыздан құтылмаққа түрлі сөз арнағанбыз.