Байтасов Т.К. жеке блогы

Өлең авторы С.Сейтман.

Гүлді қорлап, қызды зорлап,
Ару жанын түсінбей. 

«Қос аққу

……    ………….   ….

Күн суытты күздің есті самалы
Аққулардың қалмады енді амалы
Қол ұстасқан ғашықтардай аяңдап
Көлге қарай зорға кетіп барады

Қатынсың сөзі жылтыр, ішің қара,

Өзің үлкен, қылмыңдаған шыбыштайсың,

«Сағынбайсыз!
Дегенмен жазасыз жыр. Жыламайсыз!

Егеменді енді қазақ елің бар,

Ну орманмен, кең байтақ жерің бар.

О, заман-ай, заман-ай!

Дәуір болдың жаңалай.

Берекет, білім, тыныштық,

Бір тамшы сөз — мәңгілік жұбаныш…
Бір тамшы жас — мың жылдық у…

Кім өлді, деп Абайды айта алады?

Қалайша «өлді» деуге аузы барды?

«Абайдай дана бола аласыз ба?
Махаббат сырын ұға аласызба?

Жалғыз қалып едім,
Сен маған жолықтың.