Байтасов Т.К. жеке блогы

  Тағдырға әркім өзі ие,

Тағдырға налып күйзеле

Қиындық түссе басыңа,

Өзімнен деп кінә, мін ізде.

Қарттық келер аяңдап,

Алыс деп оны ойлама.

Алда көрер нәсібің,

Жас шақтан жиғанда.

Ақиреттің сауабы,

Дүниелікпен өлшенбес.

Құлшылық ізгілік жауабы,

Өлісіз иман келтірмес.

Қараңғылыққа түскен жүректер,

Ақиретті ешбір ойламас.

Бір өлерін сөз етіп,

Құдайды ойға көп алмас.

Уақыт сыншы төреші,

Ақылдың мінген кемесі.

Баға берер өткенге,

Тағдырдың жазу есебі.

          Адам жан және тән деген Абай атамыз. Адамдықтың негізі жанның қадірін меңгеру, көбейту үшін де тәнімізді таза ұстау мен оған рұқтан бақша өрісімізді өсіруге, сөз өнерін меңгеріп суарып отыру керек. Және тәннің күнәсіз тазалығымен ғана таза ақылдың жарығын ағза-періштеліктерді сақтай білумен байланысты болмақ. Жан мен ақылдың бірлігінен ғана адамдық қасиет пайда болады сақталады. Енді тәнді жасынан тазалығын сақтап, жан бой бақшасын қалыпты өсіріп, жан ғылым дәні өніп тағдырына жазылған міндеттерді орындап ақылға Мен-жанға сарай болуы үшінде де жаратылыспен қуаттық жүйеде, үндестікте болуы шарт.

Адасып жүріп жол тапқан, Аллаға көп рет тәубе айтқан. Қиналған шақта оңалтып, Құтқардың бізді деп мұнан.

Ер жүрек батыр бабалар,

Тылсымнан түртіп оятар.

Мылтықсыз майдан басталып,

Өлілер бастап жол салар.

Сенімсіздік жайлаған,

Індет болып тараған.

Қай ортаны алсаң да,

Күмәнсіз қадам баспаған.

Қаскөй надан басшылар,

Билікте басы қалғандар.

Есіл дерті ел билеу,

Мақтаншақ ант ұрғандар.