Ар-ұят, ынсап, ұждан дәстүр деген,
Ар-ынсапты қазақта ел билеген.
Ар-ұжданды жанға қожа меңгергенді,
Мәңгілік өмір нәрін суын ішкен.
Байтасов Т.К. жеке блогы
Туыспын мен қазақтың бәріменен,
Тіл, ділім жан, рұқ тегі дәрменімен.
Иманның шарты текпен болмақ туыс,
Жалғануға аятпен үкім берген.
От пен су қосылмас,
Жаман жақсы бір тұрмас.
Арасында дау болып,
Сөзбен жел боп қозғалмақ.
Ел басына күн туды,
Қиямет сыны қарсыға.
Халқың қалды алданып,
Дүние мен арсыз салтыңа.
Болдық деген зайырлы,
Дінсіз билік айбынды.
Аталар жолы дін салтын,
Масһабпен өлшеп айырды.
Қазақтан иман қашқаны,
Қыз, қатын көтін ашқаны.
Етек жаулық жеңі жоқ,
Кеудесін ібіліс басқаны.
Өз елінен ел билік жау іздеген,
Бүлікшіні заңменен тізгіндеген.
Себебін білімменен таба алмай,
Қазақтың надандары ел билеген.
Тілмен айтып ақталар,
Көп адамда әдет бар.
Ниетім ақ менің деп,
Жан-жағына жар салар.
Ақыл кемдік жастықта,
Қылығың ұқсас мастыққа.
Балалық пен шалалық,
Әйел мен жасқа таңсық па?
Өнерді табу өсиет,
Білімді болу қасиет.
Білімнің ойы шатасса,
Туады басқа қасірет.
