Байтасов Т.К. жеке блогы

Ерте ерте заманда,

Жаугершілік тұсында.

Берекесін кетірген,

Жау шабуылдап қазаққа.

Ағаттық, албырттық,

Ноқтасыз сезім, дақпырттық,

Адамдықты жоятын,

Көңілге бермек таршылық.

Жамандықты көретін,

Жақсылықтан безетін.

Көріпкелдік торыған,

Терістікке жалғанған.

Тату болса адамдар,

Көңілдері жайланар.

Ниетінен бар адамның,

Әлемге қуат қосылар.

Тағдырына жалғанып,

Құдайдан ұлықсат жоба алып.

Ізгілікпен іс қылсаң,

Құранды оқып қолға алып.

Сөз өнерін меңгерген,

Қадірін, үнін түсінген.

Уәдеге берген берік боп,

Ісі мен сөзі тең келген

Тектіліктің бұл белгісі.

Нәзіктік әйелден жоғалса,

Еркектен ерлік жойылса.

Ерсілік емей немене

Балада балғындық болмаса.

Бойында жоқ қанағат,

Байлығын дүние армандап.

Бергенін Құдай азсынып,

Шүкірсіз көп адамзат.

Кішіпейіл адамның,

Пейілі кең болады.

Өзімшілдің мінезі,

Сынаптай сусып тұрады.

Талап пенен терең ой,

Адамдықтан шығады.

Ар-ұят пен махаббат,

Ұжданнан пайда болады.