Байтасов Т.К. жеке блогы

Сынағына өмірдің мойымай,

Сынып кетпей, тайсалмай.

Жұдырықтай жұмылып,

Тас түйін боп ұмтылып

Қадірі сөздің кеткені,

Жүректен иман безгені.

Салмағын сөздің түсінбей,

Ит болып көптің үргені.

Ақыл қылсаң білімді,

Ойсыз байлап сөзіңді.

Ақылмен қайрат қосылмай,

Шел басады көзіңді.

Түсіне білген адамға,

Болса ғылым қанында.

Астарлы сөзде ғибрат бар,

Қозғалтып миды ойлауға.

Жоғары санап өз бағасын,

Тәмам жаннан артық деп,

Күйін күйттеп жағдайын

Жасап жүрген пенде көп.

Жалғыз қалма тірлікте,

Санадалысқа бос ілікпе.

Іздеп тауып жұбыңды,

Көбейтіп ұрпақ өрбіте.

Сабырлық түбі-сары алтын,

Он саулық байлық алатын.

Сабырдан туар даналық,

Жүректің кірін жуатын.

Ерік, жігер күшіңді,

Басыңа алсаң адамсың.

Ерік беріп басыңды,

Жалбыратып шашыңды

Әдемі киім киініп,

Сауық-сайран сүйініп.

Алды-артын ойламай,

Кең жайылған серілік.

Қызғаншақтақ, іштарлық,

Жолдас болмас адамға.

Ұмыттырып жақсыны,

Көңіл кетер артыңа.