Байтасов Т.К. жеке блогы

Рақым ойлаған пенденің,

Жүрегінде түгі бар.

Махаббатын сақтаған,

Ар сауыттан сыры бар.

Желпініп желіккен,

Мақтанып еріккен.

Дүниелік қызыққа,

Көңілі дүр кеткен.

Ой санамақ, ой оспақ,

Есті адамның әдеті.

Арзан күлкі, мәнсіз сөз

Ессіздің болар керегі.

Бес қаруың бойдағы,

Белгісін аруақ салмағы

Бес қасиет көзі боп

Жаныңның болар қорғаны.

Дүние ісі көңілге

Қаяу салмай тұрмайды.

Еліктіріп, елітіп,

Көңілдің жазын ұрлайды.

Алланың тілі үнсіз тіл,

Көзіңмен көр де, ішпен біл.

Даналығы Абай атадан,

Бояуы жарық болған түр.

Адасып қайта жол тапқан,

Қателік емес шатасқан.

Дұрыстыққа бет бұрып,

Бұрыстықтан қалысқан.

Іңкәр жүрек түнектен,

Алып шығар жарыққа.

Аманатын Алланың,

Арқалап келер заманға.

Жау шаппайды жырақтан

Өз ішіңнен шығар ол.

Алдырып бойын нәпсіге,

Міндінің жолын қуар ол.

Мәңгілік жаның емес, ақыл-дерек,

Өмірдің бар сырын ақыл білмек.

Ақылы қысқа анаңды тыңдағаннан,

Ата-ана бүтіндігі жартыдан қайта келмек.